Het hele jaar door is er sprake van De dag van.. , De maand van… of De week van… Op zich goed om een bepaald thema onder de aandacht te brengen. Het helpt aan een groter bewustzijn, maar veel belangrijker is om er het hele jaar naar te handelen.

Neem de Maand van de Ontmoeting. Degenen die de illusie hadden dat daarmee de chronische gevoelens van eenzaamheid zijn weggenomen, wens ik toe dat zijzelf in de toekomst gevrijwaard blijven van de keiharde dagelijkse confrontatie met… eenzaamheid.

Neem de Week van Respect. Dat is in de lopende week het thema. B&W geven gastlessen op basisscholen over wat respect is. Wat ze dan bespreken weet ik niet, maar ik heb wel een vermoeden. Wat zij er niet vertellen, vind ik veel belangrijker. Want respect (eerbied opbrengen voor) wordt in de dagelijkse praktijk geregeld gemist.

Zo zijn er jongeren, veelal met een migratie achtergrond om het maar ‘respectvol’ te zeggen, die dagelijks naar anderen roepen dat ze respect willen. Ze missen het besef dat hun gedrag heel weinig voedingsbodem biedt voor een mespuntje respect.

Fietsers op een e-bike of fatbike hebben weinig respect (of besef) voor overig verkeer, vooral voetgangers voelen zich daardoor opgejaagd wild. Als je niet heel goed en vaak achterom uitkijkt, parkeert er één zijn fiets in jouw bilnaad. Hoewel er verkeersregels zijn (van voorrang tot de eis van een werkende verlichting en fietsbel) heeft de meerderheid er maling aan.

Respect voor het eigendom van anderen blijkt bijzonder lastig getuige de vele vernielingen in de openbare ruimte.

Bij divers supermarkten werken goedkope jonge medewerkers die schijt hebben aan fatsoen, respect voor de klant is er niet. Ze kletsen met elkaar onder het scannen van producten, spreken amper meer dan 3 woorden en rammen de producten over de lopende band, terwijl de klant die net afrekende gehaast zijn boodschappen moet opbergen in de boodschappentas(sen).

Ik verwacht daarom van degenen die deze week les geven over dit thema dat zijzelf een rolmodel zijn.

Helaas, afgelopen dinsdag bleek dat ditzelfde college maling (laat ik maar niet ‘schijt’ schrijven) heeft aan de burger. Er is heel vroom toegezegd dat er sprake is van participatie van de inwoners in de visie op woningbouw rond Koningshoek. De belangengroep BOBK heeft zich al maanden uit de naad gewerkt, heeft zich zeer constructief maar kritisch opgesteld. Wat er nu op tafel ligt is van een bedroevend gehalte en verdient het etiket “schandalig en respectloos”.

Dat etiket is nog niet eens vanwege het negeren van alle essentiële wensen die achteloos van tafel geveegd lijken. Nee het is behaald door de zoveelste arrogante, paternalistische wijze waarop communicatie niet gedaan is. Kijk naar het feitenrelaas in het nieuwsbericht vandaag van de hand van BOBK. Je leest er dat nul komma niks werd gereageerd van gemeentewege op directe vragen van de bewoners belangengroep.

Kijk daarom zaterdag goed naar de Stadhuiskade tijdens de intocht van de Sint. Het kan zo maar gebeuren. Ik verwacht dat Leo (uit de donderdagcolumn van Krook) op gepaste wijze respect opbrengt voor de wethouder. Dat natte pak lijkt me namelijk een heel goede zet. De burgerij wordt immers ook flink in de zeik genomen. Daar hoort een betaling met gelijke munt bij…

Dat is mijn respect voor dit college, dat immers stelt met één mond te spreken. En de hele coalitie in de gemeenteraad is daarmee ook gecompromitteerd. Misschien dat André en Mariette aan deze fracties en B&W een gastles integriteit kunnen geven.

Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 426 lezers


Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■
■ Kritisch bij falende uitvoering van beleid
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

1 Reactie

  1. 15 november 2024 at 14:46 — Beantwoorden

    Beste Jelle,
    De columns van “Maassluis.nu” worden door mij altijd met veel belangstelling gelezen. Het is zelden dat de columnisten m.i. de plank helemaal misslaan.
    Het verhaal over de kassières in supermarkten is natuurlijk een open deur in trappen. Destijds is er zelfs een liedje gemaakt met dezelfde strekking. Het zinnetje “ff lunse” kwam er opvallend in voor en is bij mij blijven hangen.

    Wat mij dit keer nog meer trof was het verhaal over Loods M. Oorspronkelijk was het niet wethouder Bronsveld die het project leidde. Ze heeft na een paar maanden de plannen naar zich toe getrokken, hetgeen niet goed is uitgepakt om het maar zachtjes te zeggen. Als een donderslag bij heldere hemel besloot de wethouder per 1 november als adviseur te vertrekken naar Dordrecht. Is dit een opstapje naar een burgemeesterschap elders in de toekomst? Mevrouw Bronsveld kunnen ambitieuze eigenschappen niet worden ontzegd. Wat er nu met Loods M gaat gebeuren is onduidelijk. Begraven of afzinken kan helaas niet. Opbergen in de la bij het dossier “Conro Enter Lines” is wellicht veilig en kostenbesparend.
    De projectontwikkelaars in de vorm van “De Kwartiermakers” doen net of er niets aan de hand is en gaan op de ingeslagen weg verder. Enkele weken geleden was het columnist Krook (‘jawel Sire van een Koning’, uitspraak van joker Krokeledokus), die in niet mis te verstane bewoordingen op deze manier verder gaan met dit door hem als ‘krankzinnig’ gekwalificeerde project onverantwoord vond. Hij zat niet ver van de waarheid en het lijkt mij een teken aan de wand. Maassluis heeft toch in het College van burgemeester en Wethouders en zeker ook in de Raad mensen die meer creatief met een heleboel geld kunnen omgaan? ik hoop het maar. Wat mij betreft steken ze in afwachting van de zilvervloot hun vingers op.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *