column nr: 55

Wat is er mis met ons rechtssysteem? Ergens moet er een schakeltje kapot zijn, dat kan niet anders. Hoe anders kun je verklaren dat een verdachte is vrijgesproken van mishandeling van een agent terwijl het hele incident verdomme op camera is vastgelegd!

De mishandelde agent zou, kort na de mishandeling, een onduidelijke aangifte gedaan hebben. Hij was in zijn rug getrapt en had een verkeerde verdachte aangewezen. Een die overigens ook gewoon herrie aan het schoppen was. Het was niet verdachte nummer twee, maar nummer één die de betreffende nierkneuzing had veroorzaakt. Helaas voor oom agent had hij geen ogen in zijn achterhoofd. Het was dus maar goed dat de verdachte zo laf was om van achter aan te vallen. Anders was er, naast het beeldmateriaal, dus wel een juiste aangifte geweest en had hij even in de cel mogen zitten.

Nu niet. Nu mag hij gaan. De agent in kwestie snapt er niets van en eerlijk ik ook niet. Als oom agent al geen perfecte aangifte kan doen, hoe moeten wij burgers het dan voor elkaar krijgen? Al is mijn ervaring dat een aangifte alles behalve perfect hoeft te zijn om voor heel wat ellende te zorgen.

Zo kreeg een bekende van mij opeens een brief van de politie dat hij doorgereden zou zijn na een ongeluk. Dan schrik je wel even. Zelfs wanneer je je van geen kwaad bewust bent.  In de brief stond de locatie en het tijdstip van het misdrijf. De “verdachte” was wel op die plek geweest, zelfs op die dag, maar had bewijs dat de auto op het betreffende tijdstip geparkeerd stond. Nu denk je vast, bewijs overlegd en dan is het klaar. Maar helaas. Niets is minder waar. Het tijdstip werd gewoon door de getuige aangepast. Een vergissing is immers menselijk toch? Dát opgegeven tijdstip kon ook niet, maar daar was helaas geen bewijs van.

Er moest een verklaring op het bureau afgelegd worden en de verzekering wilde een handtekening voor schuld. Meerdere malen werd er door de verzekering op gehamerd dat het beter was om schuld te bekennen. Er was immers een getuige, dus ze zouden niet onder betaling uit kunnen komen. Daar sta je dan met je goede gedrag. Tekenen voor schuld was inderdaad gemakkelijker geweest. De verzekering betaalt en je premie stijgt iets, maar daarmee zou de kous afgedaan zijn. Enige probleem was dat de verdachte geen idee had WAT hij dan gedaan zou moeten hebben. Hij had namelijk nog steeds geen idee waar hij nu precies van werd beschuldigd. Dat wordt pas op het bureau vertelt. Je weet dus niet of je iemand aangereden zou hebben of een deukje met het opendoen van je deur zou hebben veroorzaakt. Dat laatste is overigens het enige wat ik me kan bedenken wat nog enigszins ongemerkt zou kunnen gebeuren.

Eenmaal op het bureau werd verteld dat de auto van de verdachte met de rechter achterkant, de koplamp en bumper van de andere auto aan gort gereden zou hebben. Alsof je dat niet zou merken? Maar goed. Helaas voor de getuige was de rechterkant van deze twintig jaar oude auto volledig schadevrij. Het is namelijk een oud bakkie met hier en daar best wat krasjes en deukjes. Maar dus niet aan de bewuste kant van de auto. Dat was het dan, zou je denken. Maar nee, de kant van de auto kan ook gewoon aangepast worden hoor! Geen probleem. Doen we gewoon even.

Ondertussen wil de verzekering een situatieschets hebben. Maar wat kun je zeggen als er niets gebeurd is? Ik stond geparkeerd en toen reed ik weg. Einde situatie. Dit speelt al een half jaar en inmiddels is het afwachten of het voor moet komen. De getuige heeft alles wat aan te passen is al aangepast maar de zaak loopt nog.

En een verdachte die een agent van achter heeft geschopt wat op camera staat, die gaat vrijuit omdat de agent geen ogen in zijn achterhoofd heeft. Ergens moet er dus iets kapot zijn in ons rechtssysteem. Hoe anders kun je dit verklaren?

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

2 Reacties

  1. Marja Gerkema
    12 augustus 2019 at 14:24

    Treurig

  2. Aad Rieken
    12 augustus 2019 at 08:48

    “Openbaar Min-(h)isterie!”