Column(57): Och, woensdag toch

Column (57)

Het was tweede kerstdag 2018, ik weet het nog zo goed…

Ik genoot van het eerste bakkie koffie van de dag. Was er van overtuigd dat het dinsdag was en zei tegen mezelf: ‘Vanavond een column aanleveren’. Dus wilde ik voor deze keer eens beginnen met schrijven ruimschoots voor de deadline van 22.00 uur.

En dát is gelukt, hoewel, niet helemaal waar. Want terwijl ik begon te denken over een onderwerp en mij afvroeg of ik nu juist over Kerstmis zou moeten schrijven, waar ik helemaal geen zin in heb, en mij afvroeg of de lezers
het ook een fijne afwisseling zouden vinden na alle kerstplaatjes, liedjes en kerststress van de afgelopen dagen, kwam het besef dat het vandaag Tweede Kerstdag is én vooral: Dat het NU woensdag is! Een ruim uurtje voordat columns normaal gesproken geplaatst worden voor de lezers. Dus veel tijd om na te denken is er niet.

Ik ben eigenlijk maar gewoon begonnen met schrijven, kijkend waar het eindigen zal. Ik gun mezelf geen tweede bak koffie, voordat ik deze column verzonden heb.

Ondertussen stuur ik even snel een berichtje naar hoofdredacteur Jelle, waarin ik laat weten dat over enkele minuten de column in zijn mailbox staat.

Zo, even ademhalen. Het is 07.10 uur. De ‘enkele minuten’ zijn verstreken. Het is de hoogste tijd om ‘m te verzenden.

En ik? Ik ga mijn tweede bak koffie pakken, verder met waar ik net mee bezig was: wakker worden op het gemak!

En de hoofdredacteur mocht uitleggen aan zijn naast hem gelegen partner waarom hij ’s ochtends zo vroeg ligt te appen met een andere vrouw. Hij weet het nog zo goed, het was tweede kerst ochtend 2018.

Jelle