Marijke schrijft ook nu op de plek van Jeroen. Jeroen is herstellende maar heeft nog veel rust nodig
Redactie
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
column nr: 45
uit de reeks columns over de antroposofische instelling waarvoor ik werkte.
Er zijn ontelbare levensbeschouwelijke stromingen in de wereld. Ik had nog nooit van antroposofie gehoord. Voor ik ging werken bij een instelling op antroposofische grondslag moest ik dat eerst opzoeken.
Nu kun je je wel ergens bij aansluiten, maar je hoeft er natuurlijk niet voor de volle 100% achter staan. Antroposofie heeft een aantal hele rare denkbeelden. Maar ook beelden die mij erg aanspraken, en nog: gelijkwaardigheid en het recht om te leren.
Langzaamaan ging ik wennen aan: Rudolf Steiner, Vrije School, en alles moet van natuurlijke materialen zijn. Zelfs het haakje van de handdoek in de keuken. De regelmaat van de dingen die iedere keer terugkomen. Na zondag wordt het altijd weer maandag!
Van deze regelmaat wordt in de benadering van de mensen met een beperking gebruik gemaakt. Daardoor hebben ze meer greep op het leven.
Rudolf Steiner was een esotericus, schrijver, architect, filosoof, ontwikkelde antroposofische geneesmiddelen, enz enz. Als je op Wikipedia kijkt, wordt je helemaal duizelig van wat hij allemaal heeft gedaan.
Een van bewoners vroeg een keer aan mij:- Geloof jij dat hij dat allemaal in zijn eentje gedaan heeft?
– Nou, volgens mij niet hoor!
Veel aspecten van het leven bestaan uit 3 elementen: God de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. De zon, de maan en de sterren.
Dingen zijn functioneel, sociaal en emotioneel. De bank bij de bushalte is functioneel, je kan er op zitten. De barkrukken in de kroeg hebben een veel socialere betekenis. Je kan er lekker op hangen en kletsen met vrienden. De fauteuil van je opa, waar hij altijd voor het raam in zat, heeft een emotionele waarde.
Antroposofische benadering: Mensen bestaan uit een lichaam, een geest en een ziel.
Op het niveau van het lichaam kun je gehandicapt zijn. Soms kun je die handicaps zien, maar vaak ook niet.
In de geest zitten je verstandelijke vermogens. De één heeft moeite met VMBO en de ander slaat op het Gymnasium twee klassen over. Je kan er niks aan doen dat je zo bent. Je hebt het er bij je geboorte zomaar bij gekregen.
De ziel is datgene wat je als mens bent. Daar zitten je talenten en je emoties: of je van muziek houdt of van van schilderkunst. Of je kunt genieten van een regenbuitje of liever in het zonnetje zit. Op dat vlak ben je nooit gehandicapt. Daar zijn we gelijkwaardig.
Een ander belangrijk inzicht in de antroposofie is, dat iedereen het recht heeft om te leren. Wij hadden iemand bij de instelling die ongelooflijk creatief was en hele bijzondere inzichten had in de fotografie. Maar als je hem een fototoestel gaf, wist hij daar niet mee om te gaan. Dus was het jouw taak om hem dat te leren.
Er waren bij die instelling ook heel veel werkplaatsen. Zo was er o.a. een keramiek werkplaats. De bedoeling van de begeleiders was om een soort lopende band te ontwikkelen waarbij iedereen een taak had. Daardoor ontstond er aan het eind van die band een mooi product.
Iemand met een handicap is jaren op les geweest bij een kunstenaar om te leren glazuren. Die man had er plezier in om hem dat te leren. Het gevolg waren prachtige kunstwerken die gemaakt werden. Dáárdoor komen de mensen veel meer tot hun recht. Op die manier kunnen zij hun talenten laten zien en wie ze zijn als mens. Dit geeft veel meer voldoening dan zeepjes inpakken voor de plaatselijke drogisterij.
Zeg nu zelf: Dit is natuurlijk mooi!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 207 lezers