Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Met grote verbijstering heb ik het afgelopen halfjaar gekeken naar het optreden van het kabinet rond het uitstellen van gezinshereniging voor statushouders.
Wat je ook van dit thema vindt, vanaf het begin was klip en klaar dat de kabinetsplannen ernstig in strijd waren met diverse wet- en regelgeving. En toch wilde het kabinet alles op alles zetten om onder deze wetgeving uit te komen.
Alles werd uit de kast gehaald om een geitenpaadje te vinden.
Soms is een geitenpaadje te begrijpen. Bijvoorbeeld wanneer verschillende wetgeving elkaar tegenspreken. Of wanneer je bezig bent met een nieuwe innovatie waar de wetgeving nog niet in voorziet. Dat vraagt enige creativiteit. En soms ook afwachten wanneer de wetgeving er nog niet klaar voor is.
Maar dat is hier niet aan de orde. De overheid was bezig om alles uit de kast te halen om de eigen wet- en regelgeving te ontlopen. En dan niet één keer kijken bij de rechter hoe iets standhoudt, maar ook na de eerste rechtszaak.
Wat verwacht je dan van je inwoners en het bedrijfsleven? Als je zelf de wet ontduikt en daarin blijft volharden? Geef je dan het goede voorbeeld richting je inwoners om te handelen naar de letter en geest van de wet?
Als overheid heb je een voorbeeld functie en je kunt niet anders dan die heel serieus nemen.
Maar laat ik ook zelf in de spiegel kijken.
Een aantal weken geleden hebben we in Maassluis de verordening voor de jeugdhulp vastgesteld.
Tijdens de vergadering heeft mevr. van Doremalen van Forum voor Maassluis ons gewaarschuwd voor een gekozen geitenpaadje:
Wettelijk heeft iedere burger recht op een beschikking bij elk besluit over niet vrij-toegankelijke zorg. Echter, om de werkprocessen te vereenvoudigen is gekozen voor een beschikking op aanvraag. Dat is een werkwijze die in veel Nederlandse gemeenten is doorgevoerd.
Is dit een praktische invulling van de wet, vermindering van bureaucratie, die inwoners niet tekort doet? Of is dit een werkwijze die de rechten van onze inwoners afzwakt.
In de betreffende gemeentevergadering ben ik akkoord gegaan met daarbij de kanttekening dat inwoners nooit in een nadelige positie mogen komen ten opzichte van de gemeente. Dat heeft de toeslagenaffaire ons wel geleerd. De werkwijze van onze jeugdhulp mag geen afzwakking zijn van de rechten van onze inwoners. Dat moet geborgd zijn.
Het is een grote verantwoordelijkheid om goed in de gaten te houden hoe dit besluit uitpakt. En direct bijstellen als dit nodig blijkt.
Het zorgvuldig uitvoeren van de wet is een grote verantwoordelijkheid.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 319 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.