Column(58): Mijn kerstidee

column nr: 58

Om de kerst dit jaar te ontlopen had ik het geweldige plan opgevat om dan maar op vakantie te gaan. Een warm land waar ik heerlijk bij het zwembad kan liggen met een drankje en een goed boek. Lekker naar het strand en genieten van een zonnetje, lekker uit eten s `avonds of met een drankje op een terrasje. Doen waar ik zin in heb wanneer ik er zin in heb.

Geen gedoe met kerstbomen, versieringen, kerstkaarten en andere zaken. Niet hoeven bedenken wat ik ga eten, wie ik ga uitnodigen en wie niet, welke cadeautjes en hoeveel voor welke bedragen. Verplicht gezellig moeten zijn, “Home Alone” voor de zoveelste keer op de televisie zien of alle kerstliedjes weer voorbij horen komen op Sky Radio.

Het moge duidelijk zijn dat ik geen zin heb in de kerst, het opgedrongen gevoel dat alles leuk, plezierig en geweldig moet zijn met veel eten en veel drinken. Het moment waarop we opeens mededogen moeten hebben voor onze medemens, vrede op aarde en meer van dat soort gedachten en kreten. Ik vind het allemaal maar hypocriet. Zoveel mensen in Nederland en in de wereld ervaren geen vrede op aarde, zoveel mensen in Nederland en in de wereld hebben geen geld om een kerstmaal te kopen of mensen uit te nodigen, alleen al omdat ze zelf niet eens iets hebben.

Zoveel mensen in Nederland en in de wereld hebben geen geld om cadeautjes te kopen niet voor zichzelf en niet voor hun geliefden. Mensen die vluchten en huis en haard verlaten omdat er geen vrede is in hun land en soldaten hun vrede bedreigen. Vluchtelingen die terecht komen in Nederland zijn eigenlijk ook niet echt welkom, worden als zondebok voor alle problemen gebruikt, behalve met kerst, want met kerst is opeens alles anders… Of laat ik het goed formuleren, zijn we vooral bezig om onszelf en onze naasten te verwennen. Om ons geweten een beetje te sussen, doneren we iets aan de Voedselbank of schenken we iets voor de Oekraïne en oordelen we wat minder vaak over al die vluchtelingen die hier onze banen en onze huizen inpikken. Nee, ik heb niet zoveel met de kerst.

Op vakantie gaan met de kerst blijkt niet eens zo heel makkelijk te zijn, veel is al volgeboekt en zo mogelijk is zo`n vakantie nog duurder dan een vakantie in de zomerperiode, daar wordt grof geld aan verdiend. Uiteindelijk heb ik maar besloten om mijn vakantieplannen te laten varen en op een ander moment op vakantie te gaan.

Dat eenmaal besloten krijg ik een soort hyperventilatie aanval, nu ben ik toch nog met de kerst thuis, wat ga ik nu doen en ik vraag me opeens af wat het toch is dat ik zo tegen die kerst aan zit te hikken. Een beetje zelfonderzoek kan nooit geen kwaad toch? Ik realiseer me dat het vooral vluchtgedrag is. Vroeger vond ik de kerst leuk, genoot ik van de warmte en de gezelligheid. Geen bijzondere dingen hoor maar gewoon genieten van elkaars gezelschap. Mijn moeder maakte soep met allerlei lekkere hapjes, verschillend brood e.d. S middags een eind wandelen met de hond met daarna wat lekkers bij de koffie. Ik denk met veel liefde aan deze tijd terug en dan realiseer ik me dat precies dit ook mijn vlucht veroorzaakt. Die tijd is geweest en komt nooit meer terug.

Mijn ouders leven beiden niet meer, mijn dochter is inmiddels volwassen net als de kinderen van mijn broer. Het gezinsleven van toen is ook niet meer. Ik zal een andere invulling aan de kerst moeten gaan geven en dat valt niet mee. Dat valt niet mee omdat we vanuit social media en televisie duidelijk te horen krijgen hoe de feestdagen vormgegeven moeten worden, met familie, knus aan het diner. Er blijft weinig ruimte over om de feestdagen op een andere manier in te vullen. Ik kom wel steeds meer initiatieven tegen die me aanspreken zoals bijvoorbeeld de oproep van mensen die hun eettafel beschikbaar stellen en waar je je voor kunt opgeven zodat je met een aantal, onbekende, mensen geniet van de maaltijd. Je kunt elkaar leren kennen, vermaken en op een positieve manier invulling geven aan de kerst. Het lijkt mij een geweldige manier om, ieder geval een deel van de kerstdagen, zo door te brengen. Ik realiseer me trouwens ook dat ik vast niet de enige ben die worstelt met dit dilemma. Ik ben wel benieuwd welke alternatieve kerst ideeën u raken …