Het gaat met de gezondheid van Jeroen al weken niet goed. Hij is na een ziekenhuisopname wel thuis maar zeer beperkt in zijn (bewegings)mogelijkheden. Hij is dan ook blij dat Marijke op zijn plaats tweewekelijks de vrijdagcolumn schrijft.

Redactie

Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 47

uit de reeks columns over de antroposofische instelling waarvoor ik werkte.

Als je iemand, die het op bepaalde vlakken minder heeft dan jij, het zelfde behandelt zoals jij behandeld wilt worden is dat een mooi streven.

Er moesten in de instelling waar ik werkte beleidslijnen uit gezet worden en kaders geformeerd. Het idee was om rond de verjaardag van bewoners een persoonlijk kringgesprek te formeren. Op de eerste plaats was de bewoner zelf aanwezig bij dat kringgesprek. Er  werd daar nooit iets besproken waar de bewoner niet bij was. Neem van mij aan dat een gesprek dan een hele andere gevoelswaarde krijgt.

Met hulp van een begeleider werd gekeken wie de andere aanwezigen zouden kunnen zijn. Meestal was dat een medewerker van het huis waar ze woonden. Eén of twee bewoners, iemand van de werkplaatsen, therapeuten en familieleden. Iedereen kwam in dat gesprek aan het woord. Aan de hand van wat er besproken was, werd het beleidsplan voor het daarop volgende jaar opgesteld. Als het mogelijk was, werd met de bewoner zelf een antwoord gezocht op de vraag: – Waar wil je aan werken?

Allemaal prima en goed geregeld. Toch ging het op een gegeven moment knellen en scheeflopen.

Waarom moet iemand met een handicap zijn hele ziel en zaligheid voorbij zien komen in een kringgesprek? En iemand zonder (zichtbare) handicap niet? Dat is niet gelijkwaardig. Dus…kregen medewerkers rond hun verjaardag ook een persoonlijk kring gesprek. Aanwezig daarbij waren bewoners, collega’s en familieleden.

Nou dat is een ervaring hoor! Je zit daar echt met je billen bloot. Mensen met een verstandelijke beperking hebben de neiging om de dingen er zomaar ineens uit te flappen.

Ik kreeg dus ook een kringgesprek. Daar was ik dan ook heel zenuwachtig om. Wat collega’s gezegd hebben weet ik niet meer. Maar wat een bewoner zei, zal ik nooit meer vergeten.

-Ha ha ha, ik weet iets van Marijke wat niemand weet! Ze is bang van water en ze kan niet zwemmen!

In een antroposofische instelling, waar de 5 elementen van de natuur een belangrijke leidraad zijn! Die elementen zijn: vuur, aarde, metaal, water en hout.

De instelling had een therapeutisch zwembad met een watertemperatuur van 30 graden. Aan het eind van het gesprek de vraag: – Waar wil je aan werken?

Klets je daar dan maar eens uit! In de week daarop: – Wanneer was je van plan de eerste stap te zetten? Collega’s genoeg die me wilden helpen. Zo heb ik leren zwemmen. Dat wil zeggen, ik kon van de ene kant van het bad naar de andere kant komen zonder de grond te raken. Het heeft ook gemaakt dat ik toen we op vakantie in Jordanië waren, durfde te dobberen in de Dode Zee.

Het was wel gelijk de laatste keer!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 138 lezers

 

 

Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]