Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Soms vraag ik me af of het ooit goed komt met mijn stemgedrag. De tijd verstrijkt en ik realiseer me dat ik dringend moet stemmen. Het liefst laat ik het doen. Besteed ik het uit. Dan hoef ik zelf de confrontatie niet aan te gaan. Sowieso stem ik het liefst vroeg in de ochtend of wat later op de dag. Zodat het binnen nog rustig is en er niemand op mijn vingers kijkt.

Stemmen. De hele sfeer die het bij me oproept. Het wringt. Het geeft me een ongemakkelijk gevoel. Een tegenstrijdig gevoel. Doe ik het wel goed? Ik weet, het is belangrijk om mijn geluid te laten klinken maar mijn partij staat onderin dus of die gehoord wordt? Aan de andere kant. Mijn partij is wel redelijke steady. Dat kun je van de partijen boven mij niet altijd zeggen. Soms blazen ze hoog van de toren en dan opeens is het stil. Dan zijn ze niet thuis. Bij mijn partij weet je tenminste wat je er aan hebt. Heel constant.

Stemmen. Ik vraag me af of het helpt. Soms lijkt het op dweilen met de kraan open en heb ik niet het idee dat het opknapt. Dat stemmen verschil maakt. Sterker nog. Je doet het voor een hoger doel maar soms maak je juist meer kapot dan je lief is. Dan raak je een gevoelige snaar en kost het vooral geld. Sterker nog; een harpsnaar in de onderste octaven kost zomaar €20,- Je begrijpt nu vast mijn weerstand.

Kijk, bij een piano is dat anders. Dan vraag ik een pianostemmer naar ons instrument te kijken. Meestal valt het mee. Dan moet er een viltje of een plaatje vervangen worden maar de snaren zitten al jaren. Het is wel een tijdrovend klusje. Die 88 toetsen~ toetsen. Maargoed. Dat stemmen doen we dan ook maar een (paar) keer per jaar. En dan heb je er weer lange tijd profijt van.

Met die harp is het anders. Bij de overgang van de seizoenen horen we nog wel een ‘PLOING-K’. Dan is er opeens, out of the blue, weer een snaar geknapt. Ervaring leert dat je beter een hoge dan een lage ‘ploing-k’ kunt horen. Prijzen variëren van ca. €5,- tot €30,- per snaar. Ook bij het stemmen, het aandraaien en op spanning brengen van de snaar, wil er nog weleens eentje knappen. Een spannende onderneming dus, dat stemmen.

Een harp is een kostbaar en gevoelig instrument. In de tijd dat ik in Den Haag studeerde, aan het Koninklijk Conservatorium, zag ik allerlei studenten, met hun instrument, de tram instappen. Zelfs met cello of contrabas! Nee, dan kun je maar beter gitaar spelen. Of dwarsfluit. Of wat dacht je van je eigen stemapparaat? Die heb je altijd bij je. En met een beetje muzikaal talent hoef je die niet eens te ‘stemmen’. Aan de andere kant; bij een griepje of verkoudheid gaat je stem verloren. Dan mag je geplande optredens weer afblazen en kun je niets van je laten horen. Wat een spijt. Stem kwijt.

Als je stem kwijt is, kost het dus ook geld. Indirect. En herstel kost tijd. Soms blijft je stem kwijt en moet je andere wegen bewandelen. Tijdens mijn stage Logopedie op de KNO-afdeling van het LUMC heb ik schrijnende gevallen gezien. Mensen die hun stem kwijt waren of wiens stem definitief anders gekleurd was. Dat is wennen. Niet alleen voor de persoon in kwestie maar ook voor zijn of haar omgeving. Iedereen moet wennen aan de nieuwe stem. Het heeft me een andere kijk op stemmen gegeven en ik ben dankbaar dat ik met regelmaat mijn stem mag laten horen.

Mijn stem is niet verloren.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 127 lezers


Editor's Rating

We staan op het verkeerde been. Goed gedaan Christel
Christel van Berkel

Christel van Berkel

CHRISTEL VAN BERKEL-VERLAAN | Columniste 2 per maand
Chaotische huisvrouw met ADD | Gepassioneerd zangeres en dirigente |
Gezegende vrouw van Arij | Liefdevolle moeder van Siri, Evi & Isaak

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    15 maart 2023 at 09:37

    ”Partituur.”

    De kiezer stemt zijn partij/instrument
    verwacht geen valse noot.
    Krijgt hij als antwoord ‘Geen Gehoor’
    dan speelt hij op zijn poot.

    #instrumen-t-aal.