Column nr: 6

Mijn nieuwe ik.

Het was op een zondag in september 2018, ongeveer 21.30 uur, toen er werd aangebeld. Ik dacht: ” Wat een raar tijdstip”. Buiten voor de deur op de grond, lag een slinger van lampjes met letters eraan: “Het aftellen is begonnen”. In eerste instantie drong het nog niet tot me door, maar ineens… Ja, inderdaad, het aftellen was begonnen.

Het begin van een nieuw leven, een nieuwe levensstijl, mijn nieuwe ik. Op 17 september 2018 zou ik geopereerd worden, een maagverkleining. En 3 september 2018 was de dag dat de verandering zijn intrede deed. Twee weken vóór de grote dag, moest ik een crash dieet of een streng koolhydraatarm dieet volgen. Niet speciaal om af te vallen, maar om de lever te laten slinken zodat de chirurg meer ruimte in de buikholte had om de operatie te doen slagen.

En vanaf dát begin, toen de lampjes voor de deur lagen, ontving ik iedere avond een kleine verrassing voor de deur, aan de deur of in de brievenbus. Een steuntje in de rug van, wat twee weken later bleek, vier hele lieve vriendinnen die trots op me waren. omdat ik deze zware ingreep zou ondergaan voor een nieuw leven, een gezond leven. Die steun was zo enorm welkom, want naar mate de grote dag naderde werd ik best nerveus. Maar wel positief nerveus, niet bang. Heel eventjes schoot het wel door me heen dat er van alles mis zou kunnen gaan, maar ik had er eigenlijk gewoon zin in!

De avond vóór de operatie werd de onthulling van wie de attenties en cadeautjes kwamen op een speciale manier duidelijk. De vier ‘stoute’ meiden kwamen na een mini speurtocht op de koffie en hebben me aan het lachen gemaakt en gerust gesteld. Wat een rijkdom, zulke lieve vriendinnen! De volgende ochtend begon de dag eigenlijk net als anders. Douchen, ontbijten en de kids gingen naar school. Daarna op weg naar het ziekenhuis aan de Kleiweg in Rotterdam.

Daar aangekomen kreeg ik te horen dat er een operatie tussenuit gevallen was en dat ik direct aan de beurt was. Wow, dat was even slikken, maar ik greep die kans om lang wachten te vermijden. De mensen op de operatiekamer waren super aardig, lief en vooral duidelijk. Het hele team stelde zich voor. Vraag me nu niet wie het allemaal waren, want geloof me, dat sla je niet op! Ik werd ‘geïnstalleerd’ en na een aantal vragen sliep ik een diepe slaap.

…..

Mijn nieuwe leven was begonnen. Kleine porties eten, de eerste twee weken alleen vloeibaar, maar zonder hongergevoel en ik viel kilo na kilo af. Het was een openbaring. Niet meer lijnen, alles mogen eten, maar ook tegenslagen ervaren, omdat ik merkte dat ik niet álles meer kon verdragen. Het was een heftige tijd met veranderingen. Leuke, minder leuke, moeilijke en makkelijke. Maar dat was het me waard. Ik heb namelijk maar één gezondheid en die wilde ik weer optimaal krijgen. In ieder geval voor zover dat ging. Pijnklachten verminderen, beter en makkelijker kunnen bewegen, zelfvertrouwen opbouwen en weten dat je levensduur door deze operatie, verlengd zou kunnen zijn.

Vanaf mijn grote dag, 17 september 2018, tot nu, ben ik ruim 62 kilo afgevallen. Ik kan niet véél eten, maar wel genoeg en ook lekker. Soms anders, omdat ik niet alles kan verdragen, maar daar wen ik aan. Ik ben nog steeds super trots en blij dat ik zover gekomen ben.

Maar weet je… Ik ben er nóg rijker van geworden omdat ook mijn nieuwe ik tot de dag van vandaag de steun, het begrip en de vriendschap van mijn vier lieve vriendinnen nog steeds mag koesteren…


Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Lisette Booij

Lisette Booij

LISETTE BOOIJ | Import-Maassluizer | Werkende moeder | 2 dochters | Helpdeskmedewerker |

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    22 januari 2020 at 11:01

    “Re(set)te(n) Mooi!”