Voor de kinderboekenweek zoek ik mensen met interessante beroepen die daarover willen komen vertellen! Wie biedt?

Het is tien voor half negen. De leerlingen komen het schoolplein op en zo even voor half negen gaan we naar het lokaal. De één klaarwakker volop kletsend en een aantal nog stil, nog even landend. Vanaf dit moment begint de race tegen de klok. Of tenminste, zo voelt het.

Volgens voorschriften is per leerjaar per vak vastgesteld hoeveel lestijd we daaraan zouden moeten besteden. Laten we zeggen: vier uur aan rekenen, drie uur aan taal. Ik doe het even voor de vuist weg, maar zoiets is het. De methodes waarmee we werken, zijn daarop ingesteld. En dus is er een dagelijks regime van rekenen, pauzeren, taal en spelling. Je zou zeggen: die kinderen zitten heel wat uren op school, dus wat is er te klagen over tijdsgebrek?

Geloof me, er is genoeg te klagen. Want de drie kwartier die we dagelijks voor taal hebben, is verdeeld in een start, lesdoel-uitleg, instructies, samen inoefenen en daarna zelfstandig aan de slag. Ik gooi alle evaluaties die officieel erbij horen vaak al op een stapel aan het eind van de ochtend of dag. Er hangt een pracht van een doelenmuur (EDI), dus we kijken samen even hoe we ervoor staan. Dat scheelt toch weer vijf minuutjes die we kunnen steken in oefenen. De doelen vliegen ons om de oren dus zo’n muur biedt overzicht. Wel fijn om te weten waar we ongeveer zijn.

Heb je een lastig onderwerp, dan ben je echt wel even tijd kwijt met de uitleg en het inoefenen. En met wat pech gaat de methode morgen vrolijk een ander onderwerp behandelen en moet je maar zorgen dat de stof landt en snèl ook, als het even kan. Voor persoonsvorm en onderwerp hadden we vorige week twee lessen en ik denk dat ik in mijn handjes mag knijpen als de helft van de klas het nu ‘heeft’.

Die arme kinders van mij hebben het zwaar deze week. Bij rekenen tobben we met het klokkijken voor gevorderden en bij spelling zitten we opgescheept met de mollen-molen regel (1) die vervelend zit te wezen. En net als je denkt dat taal dan tenminste een mooie buffer is, zitten we dán met werkwoordspelling. Op onze knietjes en het zweet op het voorhoofd, sommigen lichtelijk gefrustreerd, slepen we ons naar het middageten.

(1) Mollen-molen regel: open klankgroep en de daarbij horende spellingsregel: verdubbelen van de medeklinker of weghalen van een klinker. moo-len en mo-llen dus

In de middag hebben we tijd voor schrijven, zaakvakken (natuurkunde, aardrijkskunde, geschiedenis) en verkeer, topografie, technisch lezen, begrijpend lezen en als het je lukt ergens nog handvaardigheid. Oh ja, had ik al verteld dat we ook twee keer per week anderhalf uur bezig zijn met gym en schooljudo? En Allemaal Is. Het. Even. Belangrijk.

Nadat ik jarenlang vanaf de zijlijn als remedial teacher toekeek hoe juffen en meesters liepen te zwoegen, mag ik nu zelf ervaren dat er écht kneiterweinig tijd is. Voor die extraatjes waar je graag eens voor zou zitten. En waar ik trouwens als remedial teacher wel lekker ruimte voor had. De lesuren vliegen voorbij. Wat zeg ik? De weken vliegen voorbij! Intussen zijn de oudergesprekken en inloopavond al geweest en staat de kinderboekenweek voor de deur, waarvoor we nog een lied en dansje moesten instuderen. U mag me komen vertellen wanneer ik dát dan moet doen! Voor volgend jaar weet ik nog wel een leuk liedje:

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗