column nr: 61

Met regelmaat van de klok zeggen mensen tegen mij: Maar goed dat je dit niet hoort! Ze doelen dan meestal op een stel schreeuwende kinderen, iemand die heel vals zingt of een gigantische scheet die per ongeluk bij iemand ontglipt. Om nu maar wat voorbeelden te geven. Om deze mensen uit de droom te halen, ik zou er bijna een moord voor doen om die stinkscheet te kunnen horen. Want dat zou inhouden dat ik alles kon horen.

Zo was het dus ook steevast dat mensen vonden dat ik het wel lekker makkelijk had ’s nachts toen de kinderen klein waren. Je hoort ze toch niet huilen. Met San hadden ze dan ook maar gelijk medelijden. Ach die jongen werkt al zo hard en dan ’s nachts op moeten staan voor de baby’s. Ja hoor natuurlijk!… Echt niet! Hij is nog nooit zijn mandje uitgegaan als er gehuild werd. Nou heb ik tot twee keer toe geluk gehad met een slaapkoppie dus echt nachtelijke drama’s heb ik nooit mee gemaakt. Maar als er gehuild werd….was moeders de lul. Ja die dove!

Mijn beste aankoop tijdens mijn zwangerschap was de beeld babyfoon. Die dingen kwamen voor het eerst uit. Ik betaalde me dan ook scheel. Maar wat moet je? Als dat de enige oplossing is? Maar wat een ongelooflijk plezier heb ik eraan gehad. Horen kon ik hem niet maar het beeldscherm lichtte op bij geluid en zo zag ik de kids. Ook al kan je horen is dit naar mijn idee een geweldige uitvinding. Even kijken hoe je kindje ligt, even lekker zwijmelen, naar je slapende baby kijken. Tegenwoordig zie je overal van die camera’s, alles is tegenwoordig te volgen. Toen dus niet. Ik heb de babyfoon altijd bewaard. Ik heb wel eens op het punt gestaan om hem weg te doen maar bedacht me weer…je weet maar nooit waar het goed voor is.

En zo kwam gister het moment dat ik dat geweldige ding weer tevoorschijn heb getoverd. Of ik op een baby moest passen? Nee… Mijn twee lieve poesje zijn krols en worden gedekt. Ik heb echt een waanzinnig mooie date voor de meisjes. Kater is bij mij thuis. En dan is het :” Je hoort wel wanneer ze gedekt worden”.

Uuhhmm ja de hele familie behalve ik. Beetje jammer voor mij. Maar toen kwam het idee babyfoon! Wat je niet hoort moet je zien. Nou inderdaad. En zo ging vannacht het lampje aan van de babyfoon. Moeders klaar wakker van het licht. Wat ik dus overduidelijk nog niet verleerd ben in de afgelopen acht jaar.

En zo kijk ik dus naar keiharde poezen porno… het moet niet gekker worden


 

Esther Franken

Esther Franken

Esther Franken | Columnist februari 2016- juli 2022 | Copywriter | Persoonlijk Begeleider van Lichamelijk gehandicapten |

2 Reacties

  1. Gerard Wegdam
    20 februari 2019 at 22:23

    Hahaha weer een geweldig stuk

  2. Henk
    20 februari 2019 at 21:28

    Wat een geweldig stuk!