Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Partijen vanuit de oppositie en coalitie waren het met elkaar eens: als het college pas in 2024 aan de slag wil gaan met beleid voor deelmobiliteit dan is dat te laat.
Voor de ene partij gaat het om het regelen van zaken rond bedrijven als Go-Sharing, voor mijn eigen partij gaat het zeker ook om het stimuleren van deelmobiliteit door initiatieven vanuit de wijken en buurten te steunen.
Ondanks allerhande redenen en de hoge werkdruk op het stadhuis maakt het college hier toch weer dezelfde fout als een aantal jaren geleden bij de afvalinzameling. Het maken van beleid en keuzes steeds uitstellen, met als gevolg dat verandering pas veel te laat op gang komt.
█ En de rekening daarvan komt te liggen bij onze inwoners.
Als we terugkijken naar afvalscheiding dan was jarenlang het uitgangspunt: kostendekkende tarieven. Oftewel: alles wordt toch doorberekend aan de inwoners. Geen interne motivatie om te kijken hoe de kosten voor de inwoners zo laag mogelijk gehouden kunnen worden. En ook het behalen van afvaldoelstellingen werd nooit echt actief opgepakt.
Wanneer je op termijn resultaten wilt boeken moet je jarenlang kleine stappen zetten. Dat geldt voor het scheiden van afval en een goede afvalinzameling maar ook voor de deelmobiliteit. Gedragsverandering heeft tijd nodig.
Om heel veel extra woningen te kunnen bouwen is gerekend op een wegenstructuur waarbij veel gebruik wordt gemaakt van OV en de fiets. Onze fractie heeft tegen deze wegenstructuurplannen gestemd omdat deze aannames niet stabiel onderbouwd waren.
█ Een meerderheid van de gemeenteraad is akkoord gegaan met deze plannen dus zullen we als de wiederweerga moeten zorgen dat het autogebruik verminderd.
Maar als het college daar pas in 2024 over na gaat denken dan weten we zeker dat u als Maassluizer daar de rekening voor betaald. Door een overbezet en niet functionerend weggennet.
Wat er moet gebeuren? Zet kleine stappen:
Als inwoners in wijken en buurten gezamenlijk nadenken over het autovraagstuk. Is er animo om auto’s te delen? Zijn er nog andere deelmobiliteit ideeën?
Wanneer er animo is kijk dan gezamenlijk naar aanbieders / deelmogelijkheden.
En vooral goed kijken wat er al in andere steden gebeurd op dit gebied. Beter goed geleend dat slecht zelf bedacht!
Met een tekort aan ambtelijke capaciteit is de tijd er misschien ook rijp voor om meer initiatieven vanuit de stad te ontwikkelen. Een beleidsstuk? Ook die kunnen we samen met de stad opstellen. We hebben veel bekwame inwoners!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 169 lezers