Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


Trudy is ziek. Beterschap!  Bea valt voor haar in, waarvoor dank.

Redactie

column nr: 63

“Eindelijk een rechter die zijn rug recht houdt, “ Leven we dan toch nog in een democratie”, waren uitlatingen die voorbijkwamen. Licht aan het einde van de tunnel? Laten we het hopen. Maar het demissionair kabinet gaat toch in beroep! Zo had Viruswaarheid al eerder gewonnen over het verplicht testen, verkeerd onderbouwd, dat hebben ze toen snel gerepareerd en een wetsvoorstel ingediend.

Goedgekeurd door beide Kamers…

TRIAS POLITICA (strikte scheiding tussen wetgevende macht (de Staten-Generaal), uitvoerende (de regering) en rechterlijke macht. Al deze machten afzonderlijk hebben ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de burger verantwoordelijkheden door middel van ingebouwde controlemechanismen.

“De Kamer, onze volksvertegenwoordiging wordt buitenspel gezet” riepen vele advocaten bij de behandeling van de noodwet. Voilà, ze gaan hun gang en dank zij enkele oplettende burgers worden ze teruggefloten.

Maar als de beide Kamers weer gaan kwartetten, schieten we er niets mee op.

Dezer week erkende een rechter het gelijk van de Stichting ‘Ik wil gewoon naar school’ -ondersteund door Ademvrij.NU- dat mondkapjes schadelijk zijn en dat de werking onbewezen is… maar handhaaft toch de mondkapjesplicht op scholen. De terreur van de regeltjes. Gezondheid van kinderen is blijkbaar ook ondergeschikt aan regeltjes -nu een jaar van kracht- die niets hebben toegevoegd aan terugdringen van de crisis.

Ik hoop dan ook dat de bovengenoemde Stichting in beroep gaat.

Hoe kun je regels handhaven die in strijd zijn met fundamentele grondrechten? Ook deze regeling is geen wet, maar een ministeriële regeling. Hoe onafhankelijk is de rechterlijke macht nog vragen velen zich af.

Naar mijn bescheiden mening is deze wettelijke regeling onmiskenbaar niet bindend wegens in strijd met hogere regelgeving, grondwet, en OOK in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, en ook nog eens met de redelijkheid en billijkheid.

Deze rechter vindt dus dat de regeling DIE STEUNT OP AANBEVELINGEN EN ADVIEZEN VAN DE WHO EN HET OMT wettigt dat algemene mensenrechten opzij worden gezet “OMT: mondkapjes MOGELIJKE ENIG effect”. Mondkapjes plicht berust op WETENSCHAPPELIJK DRIJFZAND.

Dat geldt ook voor het rapport van instituut WHO dat zelf twitterde dat de richtlijnen ware gebaseerd op politieke lobby … ergo methodologisch gebrekkig en feitelijk nutteloos. (UvToronto, prof Jueni)

 

De uitspraak van deze week over de avondklok was hard nodig om het vertrouwen enigszins te herstellen in de rechtstaat, maar is inmiddels weer ingezakt. Wie zijn nu die politici, onze “vertegenwoordigers”? Welke academische titel dragen zij?

Hier vinden we een overzicht vanaf de jaren 60 de afgelopen volgende:

Tweede Kamerleden 2018:  ►  35 studeerden rechten en

Eerste Kamerleden 2018:    ►  23 studeerden rechten

Klik via de + open voor de grafieken

 

Wat opvalt bij beide Kamers -maar vooral in Tweede Kamer-  is dat rechten redelijk stabiel is, wat gegroeid is zijn leden die studies hebben gevolgd als Politiek & Bestuurskunde, Taal & Cultuur en Gedrag & Maatschappij, studies die vooral leren hoe je met jouw gezicht in de plooi heel veel woorden kunt gebruiken zonder iets essentieels te zeggen.

Bovendien moeten de Kamerleden de wet vormgeven. Zij moeten de basisregels van het spel dus kennen.

Zij hebben het ontbreken van een wettelijke basis met zijn allen over het hoofd gezien.  Triest, niet erg vertrouwenwekkend, baantjescarrousel, Nomenklatoera?

Nomenklatoera =  De benaming van het systeem van benoemingen dat in de voormalige Sovjetunie werd gebruikt om voor machthebbers betrouwbare mensen op belangrijke posten te plaatsen.

Kennelijk denken deze lieden “na mij de zondvloed” en kijken zij -voor zover ze dat al kunnen- vooruit naar de TK verkiezingen: “zit ik straks nog wel op het pluche?”

Dijkhoff houdt het voor gezien, mede om bovenstaande?

Het uur der waarheid -het hoger beroep- blijkt bij de uitspraak op vrijdag

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 266 lezers

 

 

 

Editor's Rating

Hulde
Bea noemt man en paard. Zij legt de vinger op zere plekken. Het is duidelijk dat ons land ad hoc en reactief wordt bestuurd. De coronacrisis maakt pijnlijk duidelijk wat de zwakte is van onze democratie. Tevens stemt het ons tot nadenken over de keuze die we op 17 maart moeten maken. Moet het anders, wie krijgt wel het vertrouwen?
Bea Scheurwater

Bea Scheurwater

Stelt vragen die tot nadenken | schrijft op VerenOfLood | Columnist 9-2016 t/m 9/2021

1 Reactie

  1. Hans
    25 februari 2021 at 14:13

    Pas op dat het licht aan het einde van de tunnel niet het licht is van een trein zijn die aan komt denderen…