Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


Column nr: 69

Het is tegen zes uur in de avond, meen ik mij te herinneren. Ze kwam van links, het meisje op de blauwe fiets, uit de G.A. Brederolaan, de kant waar de Nieuwe Vliet gebouwd wordt.

In mijn ooghoek zie ik haar, temper mijn snelheid met de auto denkende dat zij het fietspad aan de rechterkant op zou willen gaan. Niets is minder waar, ze blijft op de rijweg fietsen terwijl er geen enkel beletsel is om op het fietspad te gaan fietsen.

Een blauwe fiets met een meisje rond de 10-11 jaar, kan er ook naast zitten wat leeftijd betreft.

Ik toeter naar haar, maak handgebaren en roep hardop “ga op het fietspad rijden …verdorie en je lichten doen het niet of nauwelijks!”. Ik praat tegen dovemansoren, het meisje hoort mij niet, ik hoor mijzelf praten. Ze kijkt achterom, een mooi meisje op een blauwe fiets, boos en geïrriteerd. Als een oma-kloek blijf ik achter haar rijden totdat zij bij het kruispunt wel het fietspad op gaat, mijn manier van haar te beschermen.

Ik rijd richting Palet en zie in mijn achteruitkijkspiegel dat ze dezelfde kant op fietst als dat ik rijd. Ik schud mijn hoofd, geen lamp welke brand aan de voorkant van de fiets.

Er is een plekje vrij aan de Vincent van Goghlaan tegenover de supermarkt. Ik parkeer en stap uit. Ze rijdt mij tegemoet. Ik kan het niet laten, ik spreek haar aan, uit bezorgdheid, want ja … ook ik wil dat ze heelhuids aankomt daar waar ze heen gaat. Met een kapotte voorlamp en een rood pitje als achterlicht.

Stilzwijgend luistert ze naar wat ik te zeggen heb, waarom ze niet op het fietspad ging fietsen, waarom haar verlichting het niet naar behoren doet of zij beseft dat ze in haar donkere kleding ook nog eens slecht zichtbaar is.

Ik sluit af met de woorden: “ik weet zeker dat je ouders het met mij eens zullen zijn, ga maar gauw naar huis en vraag of je lichten gemaakt kunnen worden”.

Waarop ze nuchter antwoordt: “Nee hoor, ik ga niet naar huis, ik ga sporten”. Gut, bedenk ik mij, dan moet ze straks nog dat stuk weer terugrijden met slechte verlichting.

Maar er is niets wat ik dat moment zou kunnen doen.

Dus richt ik mij als kerstboodschap tot alle lieve papa’s, mama’s, opa’s, oma’s, verzorgers.

Doe jezelf, maar ook mij en vele andere een groot plezier, besteed deze dagen eens aandacht aan de fietsen van jullie kinderen. Maar doe vooral jezelf plezier door te zorgen dat je kind goed zichtbaar is in het verkeer.

Als er kerstlichtjes in de boom bij jullie kunnen hangen dan mogen er zeker lichten branden op de fietsen van jullie kinderen. Toch?


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 533 lezers

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - 2/ 2020

2 Reacties

  1. janvanforummaassluis48
    22 december 2020 at 18:43

    Yvon dat is praten tegen dove mans oren, amper 14 dagen geleden heeft de politie nog twee keer een grote controle gehouden op de Rozelaan en de Westlandseweg, en ga er nu maar staan ze rijden er gewoon allemaal weer zonder licht .Papa werkt Mama werkt ze moeten het zelf maar doen.

  2. Leo van der Wel
    19 december 2020 at 13:52

    Hoi Yvonne, de beste les is om ze even mee te laten rijden in je auto, dan zien ze vanzelf hoe slecht onverlichte en donker-geklede fietsers te zien zijn vanachter een autoruit. Maar ja, haar ouders hebben haar misschien wel gewaarschuwd om niet mee te gaan met onbekende vrouwen (en mannen).