Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Over ADHD (deel 2)

In Nederland zijn duizenden ravijnen. Ja, dat leest u goed. Ervan uitgaande dat ongeveer 4,9 procent jongens en 2,5 procent meisjes ADHD hebben, mag je ervan uitgaan, dat er heel wat ravijnen rondlopen. Ook het aantal volwassenen dat gediagnosticeerd is, is sterk toegenomen de afgelopen decennia.

Oh, sorry…

Het ravijn is die rare grens tussen ‘weten wat je moet doen’  en  ‘ het dan tóch niet doen’.

Rekeningen van de belasting openmaken, het e-mailtje van je tandarts beantwoorden, OP TIJD afbellen van een afspraak. Je weet het. De uiterste datum nadert. En ineens ben je te laat. Het is, in mijn optiek, de meest irritante eigenschap van ADHD, omdat ánderen er last van hebben. Als ik overprikkeld in mijn bed lig, ben ik de enige die daar last van heeft, maar dingen niet voor elkaar krijgen, dáár hebben anderen last van. Dingen kunnen goed in de soep lopen.

En nu denkt u: dat heeft iedereen toch wel eens? Klopt, maar het normale ravijn is wat smaller en kan overbrugd worden met motivatie of wilskracht.

Hoe komt het?
Op de een of andere manier hebben we niet genoeg wilskracht, motivatie of discipline om de brug over te gaan en onze klus te klaren. We zijn niet lui of slordig voor de grap; er speelt neurologisch iets anders.

De stof dopamine stuurt boodschappen door naar verschillende gebieden. Bij hersenen met ADHD is minder dopamine beschikbaar. De dopamine naar het limbische systeem schiet tekort; dat deel is verantwoordelijk voor emotioneel geheugen. Door een positieve ervaring leer je om bepaald gedrag meer te laten zien. Door het volbrengen van een taak, leer je dat het loont om door te zetten. Niet genoeg dopamine betekent minder beloning voelen als iets voor elkaar is (of het niet leren voor de volgende keer).

De tweede belangrijke toevoer van dopamine is naar het prefrontale cortex; dat is verantwoordelijk voor de executieve functies zoals het maken van beslissingen, prioiteiten en discipine. Ook daar is een verstoring door te weinig dopamine. Een taak op langere termijn of zonder directe noodzaak niet interessant genoeg voor de hersenen om een seintje goed door te geven. Pas als er ‘nood aan de man is’, is er genoeg stresshormoon om dingen voor elkaar te krijgen en in actiemodus te komen. Vandaar dat ADHD’ers vaak dingen op het laatste moment doen of té laat.

Brug bouwen
We kunnen een brug bouwen over het ravijn. Met wilskracht alleen redden we het niet.

1) Samenwerking; alleen al het aanwezig zijn van een partner kan helpen om taken aan te pakken en dingen goed te organiseren. Al is het maar als model of als mentale steun.

2) Interessant maken: ADHD’ers kunnen zich hyperfocussen op taken die interessant zijn. Het helpt dus om van een taak bijvoorbeeld een speciaal projectje te maken of er een beloning aan te koppelen. Denk aan het schrijven van een column in een gezellige lunchroom. Dat geeft een nieuwe impuls aan de taak. Ook een timer kan helpen om het gevoel van urgentie op te roepen.

3) Breng de drempel om je taak te doen sterk omlaag. Ik noem altijd de stapel stenen als voorbeeld. Vorig jaar had ik in mijn achtertuin een berg stenen liggen, die over waren nadat mijn vader een konijnenren had gemaakt. Ik zag er (letterlijk als een berg) tegenop om die stenen weg te halen. De oplossing? Elke dag in elke hand een steen en die verplaatsen. Na drie weken was alles weg. De taak was extreem klein geworden en daardoor hanteerbaar. In plaats van de taak (sterk) te verkleinen, zou je ook in tijd kunnen meten; breng de taak terug van een uur naar een kwartier. Desnoods naar vijf minuten om de drempel helemaal weg te halen. Elke dag vijf minuten iets opruimen. Uiteindelijk zie je na een week toch al resultaat. Tenminste, dat hoop ik voor u.

Hopelijk heeft u hier iets aan. Tot de volgende!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 272 lezers

 

Cindy van der Houven

Cindy van der Houven

Cindy van der Houven | Pedagoog en docent | Woensdagcolumnist 1x 4 weken | Coachingbureau Cindy | Stichting Feniks |

1 Reactie

  1. Maarten de Jong
    22 mei 2022 at 10:05

    Interessant column….

    Daar ik, zal ik maar zeggen een ControlFreak ben, waar ikzelf absoluut geen last van heb…integendeel zelfs maar wat mijn vrouw soms wel heel irritant vind. Een Pietje Precies noemt zij mij ook wel eens.
    Het zij zo.

    Het Deja Vu fenomeen, ook zoiets…hoe vaak dat mij overkomt, is niet tellen en de keren die ik het ervaarde kwamen nog uit ook.

    Gebeurtenissen voorspellen-voorgevoelens, 9 van de 10 komen uit.
    Heel scary soms.

    Nou ben ik benieuwd of ik daar ook de specifieke stofjes teveel of te weinig van aan maak of dat ik simpelweg een vervelende oude man ben 😒.
    Ook daar zeg ik van: Het zij zo.

    Met ADHA is het denk ik ook zo: Het zij zo.