Column(68): Het einde

column nr: 68

“Mam ik heb schoolspullen nodig!” Moet mijn lieve meisje dit nou echt zeggen in haar eerste week vakantie? Wat een maffie. We gaan genieten en zeker niet aan school denken.

Maar afgelopen week hoorde ik een aantal maal deze zin voorbij komen en werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Ja…de vakantie loopt ten einde. Dus afgelopen donderdag alle schoolspulwinkels afgestruind naar de leukste spulletjes. En we hebben ze gevonden.

Ik weet nog van vroeger hoe leuk ik het vond om dit te doen. En nog. En het grappige is dat er wel heel veel verschil zit tussen mijn meisje en mijn kleine mannetje. Ook Mitch had de opdracht van school om het een en ander te kopen. Onzin vond hij het allemaal. Hij had van vorig jaar echt nog wel een pennetje over. Zijn zus daarentegen kon alles gebruiken.

Zes heerlijke weken hebben we achter de rug. Zes weken van alles mogen en weinig moeten. Van actief tot luierend. Nou ja, luierend. De kids luierend. Ik heb altijd het idee dat ik juist een tandje harder moet lopen. Omdat zij luieren. Maar dat geeft niet. Daar zijn ze kind voor. Ik heb geen vakantie gehad. Ook dat geeft niet. Met hier en daar wat aanpassingen ging het prima allemaal.

Ik heb zelfs twee sollicitaties achter de rug. Aangezien ze in de zorg weer het een en ander weg bezuinigen moest ik toch weer eens kijken voor iets erbij. Is toch niet mijn favoriet om dat te doen hoor. Altijd weer de hoop dat ik niet in de eerste zin al hoef te vragen “Wat zeg je?” Beide gevallen moest het wel. Helaas…

Maar wat een verschil!

Sollicitatie één, ik vertel netjes dat ik bezig ben voor een CI en dus binnen een aantal maanden voor een operatie sta. Persoon in kwestie raadt mij dit ten zeerste af. Ze gaan in je hoofd boren, hameren, plakken en waarschijnlijk ga je er toch niet meer mee horen. Ik was met stomheid geslagen. Alsof ik het niet goed gehoord had. Maar jawel hoor. Echt, ik moest het niet doen! Mijn nekharen gingen een beetje overeind staan en kon het niet laten te vragen of het voor het persoon zelf niet zo goed uitkwam als ik even uit de roulatie zou zijn. Ja dat kwam inderdaad niet zo goed uit. Ik heb vriendelijk bedankt voor het aanbod van de baan en ben vertrokken. Nadat ik ook de vraag nog kreeg of ik vrijwillig wilde komen werken.

Sollicitatie twee ging heel veel beter! Ook hier ben ik eerlijk geweest en kreeg daarop als antwoord dat het absoluut geen probleem was. Kreeg zelfs het aanbod van “helpen revalideren”, Nou dat klinkt toch allemaal wel anders. 3 september ga ik aan de slag. Spannend! Is allemaal nieuw voor me maar juist dat maakt het leuk.

En zo gaan we vanaf maandag weer het dagelijkse ritme in. Wekkers zetten, op tijd naar bed, fatsoenlijke maaltijden en op dieet. Voor de zoveelste keer.

Maar dan, terwijl ik deze column zit te rammelen, krijg ik een bericht van de hoofdredacteur van Maassluis.nu. Ik ben gespot vanmiddag. Vanuit de winkel van zijn dochter. (Mag ik reclame maken?). We chatten over de werking van edelstenen en mineralen. Of we daar in geloven. Ja! Nu blijken er ook hulpmiddelen te zijn om af te vallen… we gaan het proberen… wordt vervolgd.

Dr. Kuyperkade 15zw sinds eind september 2018