Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Column nr: 68

Ik ben een denker! Soms weleens te veel, dan blijf ik erin hangen, lijkt het wel. Bij alle keuzes waar ik voor sta, weeg ik nauw gezet alle voors en tegens af. Probeer ik het nog vanuit andere standpunten te bekijken of vraag ik anderen hoe zij ernaar kijken. Afhankelijk van het onderwerp kan dit soms lang in beslag nemen waarbij allerlei vragen door mijn hoofd spelen; “Doe ik er wel goed aan? Ben ik niet iets belangrijks vergeten? Wat zijn de gevolgen van mijn keuze en als ik kies voor een ander scenario hoe ziet het plaatje er dan uit? “

Neem het verhaal van de afzuigkap, de afzuigkap uit mijn column van twee weken geleden. Inmiddels is het kastje waarin de afzuigkap hing ook weg en zit ik met een gapend gat tussen twee kastjes. Voordat het keukenkastje gesloopt was, had ik al helemaal in mijn hoofd hoe ik vorm zou geven. Maar ja, wat ik in gedachten had gaat niet en nu zit ik met een gapend gat en vier verschillende oplossingen met voors en tegens, kostenplaatjes en meer van dat soort zaken. Eindstand? Iets wat ik wel vaker herken bij mezelf, door al die gedachten kom ik niet verder en lijk ik te verzanden in gedachten. Verzanden in gedachten kan mij vervolgens ook besluiteloos maken, vaak omdat ik dan niet meer weet waar ik goed aan doe.

Wat heerlijk moet het toch zijn als je spontaan iets kunt kiezen, gewoon omdat je het leuk vindt of omdat het het eerste is wat je bedenkt. Het zal dan vast wel voorkomen dat je achteraf spijt van je keuze krijgt of ontdekt dat jouw keuze misschien toch niet helemaal de beste keuze was. Maar ach, je bent ieder geval tot iets gekomen. Trouwens wat ik wel vaker heb gemerkt is dat mensen die op deze manier tot keuzes komen nooit spijt krijgen want daar denken ze gewoon niet eens over na. Op het moment dat ze tot de ontdekking komen dat het ook nog anders kan en dat hen beter lijkt , gaan ze dat gewoon doen.

Terugkomend op mijn afzuigkap: er had dus allang weer een moeten hangen inmiddels en als die dan niet bevalt dan kan ik altijd nog de hele keuken eruit slopen en die vervangen. Het draait altijd om dilemma`s en hoe we daar mee omgaan. Een afzuigkap is hierbij maar een plastisch voorbeeld. Veel vaker gaan dit soort vraagstukken over zaken die ons raken, over onze normen en waarden. Die normen en waarden geven ons richtlijnen en kaders hoe we willen leven en waar we voor staan in ons leven.

Mijn “verzanden in gedachten” heeft soms ook met iets anders te maken, namelijk met een stukje zelfreflectie, wat past bij mijn identiteit? Mijn keuzes moeten passen bij wie ik ben en hoe ik in het leven sta. Dat vraagt ook om een goede zelfkennis en de bereidheid om telkens weer te blijven leren. We maken allemaal fouten, ons hele leven lang en volgens mij geeft dat niet. Het geeft niet zolang je je hiervan bewust bent en nog veel meer je een fout niet ziet als fout waar straf op staat maar veel meer als een momentje om van te leren.

Daarnaast wil ik graag dat de keuzes die ik maak ook respectvol en zorgzaam zijn naar de mensen met wie ik samenleef, op wie het betrekking heeft. Ik wil die ander daarin de erkenning geven die hij of zij verdient. Een volkswijsheid die mij ontzettend aanspreekt is: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Voor mij een heel wezenlijk uitgangspunt van hoe ik wil leven, hoe ik een ander wil behandelen maar ook hoe ik behandeld wil worden. Voor mij gaat dit over de zuivere intenties van je handelen.

Vanuit welke gedachtes maak je deze bepaalde keuze, zet je deze stap? Als je daar bewust bij stil kunt staan, geloof ik dat je veel bewuster kunt leven en meer recht doet aan jezelf en aan je medemens. Uiteindelijk denk ik namelijk dat dat de zin van het leven veel meer benadert dan de egocentrische gedachten waar velen van ons is verstrikt zijn geraakt.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 155 lezers

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp | Zaterdagcolumnist per 9-2017 | Coach Rouwverwerking & Verlies | Praktijk ELBE | Forum voor Maassluis■ Steunraadslid 2022-2026 ■