Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 69
Als je op dit moment buiten wandelt, is het op en top genieten. Alles staat in bloei, mensen zijn druk aan werk in hun tuinen en alles ligt er prachtig bij. De rozen komen uit, de seringen verspreiden een heerlijke geur en in potten en schalen staan viooltjes in alle maten en kleuren.
Terwijl we in onze tuin druk bezig zijn om onkruid te verwijderen staat iets verderop onkruid zo prachtig in bloei dat je je weleens afvraagt of het eigenlijk wel onkruid is.
Ik verbaas me eigenlijk telkens weer over de hoeveelheid bloemen die bloeien in de plantsoenen en bermen. Alle verschillende kleuren, de een nog uitbundiger dan de ander. Een aantal ken ik nog van naam maar ook lang niet allemaal. De een is fijn en teer en zal bij een wat stevigere wind het niet gaan redden, de ander, laag bij de grond, klein zal veel langer zichtbaar blijven.
Inmiddels staan ook de klaprozen in bloei, ze zien er heel fragiel uit maar eigenlijk zijn ze heel sterk. Het zaad kan jaren zijn kracht behouden in de grond en dan opeens gaan ontkiemen en eenmaal tot bloei gekomen verspreiden ze grote hoeveelheden zaad door de wind. Klaprozen groeien vaak juist op plekken waar andere bloemen niet gedijen. Ik vind ze heel mooi, doordat ze er zo kwetsbaar uit zien.
Het verhaal wat men vroeger over de klaproos vertelde was dat ze juist op die plekken groeide waar ooit bloed had gevloeid. In de eerste wereldoorlog verschenen er velden vol klaprozen in Frankrijk en België op de, door granaten, omgewoelde akkers. De soldaten dachten dat de klaprozen tevoorschijn kwamen op de akkers waar bloed van gesneuvelde soldaten had gevloeid. Ze dachten dit omdat de klaprozen bloeiden juist op die velden waar er in het jaar ervoor een zware veldslag had plaatsgevonden. Inmiddels weten we dat zaad van klaprozen jaren in de grond aanwezig kan zijn zonder zijn kracht te verliezen en pas gaat groeien op het moment dat de grond omgewoeld wordt, maar het blijft wel een mooi verhaal ter nagedachtenis van soldaten die op het slagveld waren gestorven.
Ik zie op het moment ook veel verschillende paarse bloemen. Een hele bekende is de paarse dovenetel en het mooie van deze plant is dat hij begint met bloeien in het voorjaar en pas stopt met bloeien in het najaar, we hebben er dus heel lang plezier van. Wat ik nooit wist van dit plantje is dat het eetbaar is. De plant is heel voedzaam, heeft een hoog ijzergehalte en veel vitaminen. De hele plant is geneeskrachtig en bloedstelpend. Laboratorium testen geven aan dat olie van het zaad van de paarse dovenetel veel antioxidanten bevat en gebruikt kan worden als een voedingssupplement. Verse gekneusde blaadjes kan je gebruiken bij bijvoorbeeld snijwondjes. Ook kan je er een geneeskrachtige thee van zetten, twee eetlepels vers of gedroogd kruid op 1 kop water waarna je het tien minuten laat trekken. Speciaal voor de mensen onder ons die soms wat moeilijk naar het toilet kunnen. Als u in de winkel laxeerthee wilt kopen bent u gemiddeld rond de vijf euro kwijt en de dovenetel groeit gewoon in het plantsoen naast uw voordeur dus ik zou zeggen doe er uw voordeel mee!
Een andere paarse bloem die ik regelmatig tegenkom tijdens mijn wandelingen is hondsdraf. Hondsdraf is een klein, kruipend plantje met kleine blauwpaarse bloemetjes. De meeste mensen zijn niet zo blij als ze hondsdraf in de tuin aantreffen omdat het plantje nogal woekert en moeilijk weg te krijgen is. De bloemen van de hondsdraf hebben een soort kelkje en vroeger plukten we deze om de nectar op te zuigen. Tja, nu kan ik me dat niet meer voorstellen maar ja, andere tijden zullen we maar zeggen.
Op facebook kwam ik een leuke nieuwe Corona actie tegen. Veel mensen kennen de bloemen en planten niet meer bij naam, weten niet of het onkruid is of niet en of je er iets mee kan. Het stoepkrijten is nu natuurlijk een hype en mensen hebben nu het initiatief genomen om met stoepkrijt de naam van het plantje erbij te zetten. Hartstikke leuk toch? Dus bij deze een oproepje aan iedereen, steek een krijtje in je zak en als je wat leuks tegenkomt, google de naam als je het niet weet en schrijf het erbij!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 238 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Het nieuwe maaibeleid in Maassluis is wat dat betreft ook een uitkomst! Al die bermen staan bomvol met mooie planten, echt een genot voor het oog. Landelijk wordt er ook minder gemaaid, een maandje geleden zaten mijn vrouw en ik in de auto en genoten we voluit van al het mooie kool -en raapzaad dat vol in bloei stond, een zee van geel! 🙂