Column(69): Zullen we de betekenis veranderen door het verhaal te veranderen?

Op diverse fronten toont zich in de media, én voor velen in het dagelijks leven, een spanning tussen ‘het verhaal van de samenleving veranderen vanuit een regeerakkoord’ en ‘het verhaal van de samenleving veranderen vanuit een inwonersperspectief’. Momenteel uit zich dat onder andere in het op grote schaal ondersteboven ophangen van onze nationale vlag.

Of die genoemde spanning dan een juiste formulering is van wat zich maatschappelijk afspeelt en of het gebruik van de nationale vlag gelijk duidelijk maakt waar nu de schoen wringt, is de vraag. Maar, voor we daarover in een vragenwoud verstrikt raken, neem ik mijn formuleringen van ‘wat zich toont’, ‘een spanning’ en ‘dat zich dat uit in een ondersteboven hangen van de nationale driekleur’ als uitgangspunten.

De media volgend zijn we behoorlijk verstrikt geraakt in zowel de wereld van ons denken als de wereld van emoties. Om iets goed te laten verlopen moeten we altijd al hard werken. Maar als iets niet goed verloopt, moeten we nog harder werken. Goed, óp dan naar een meer gemeenschappelijke balans dus tussen het denkwerk dat we verrichten en de roerigheid die wordt ervaren omtrent de formuleringen in het begin van deze column. Ook al is daar niet zomaar een antwoord op, of liggen er ook niet binnen no-time meerdere antwoorden voor het oprapen, toch willen we weer rust in de tent krijgen. Daarom is het zoeken naar manier daartoe.

Mijn kijk daarop betreft het veranderen van verhalen om op die manier gaandeweg de betekenis (= wat we zo belangrijk vinden) te veranderen. Daarmee druk ik tegelijk uit dat ik oorlog voeren van de hand wijs. Of het een land binnenvallen is of een politieauto molesteren vanuit groot ongenoegen, maakt daarin voor mij geen verschil. De invalshoek ‘verhalen veranderen’ maakt duidelijk dat er wordt gekozen om terug te gaan naar de tekentafel. De invalshoek en de metafoor geven aan dat het voor het behalen van resultaat in ieder geval nodig is ‘mensen te verbinden, te structureren, te analyseren en veiligheid te bieden’ en ‘te blijven boetseren, bijvijlen, overdoen, etc.’.

Daarbij moeten we in het oog houden dat het veranderen van een verhaal plaatsvindt in een veranderende context binnen de ‘tijdgeest’.

Je ziet dat het al gauw ingewikkeld wordt, maar dat is ook wat we dagelijks als uiting zien. Dus ging ik op zoek naar een Maassluis verhaal dat de betekenis probeert te veranderen. En dat is er! Wonen en Werken kent complexe vraagstukken. Daarover hebben de gemeenten Maassluis, Vlaardingen, Rotterdam en de Provincie Zuid-Holland tijdens het zomerreces een Woon Werk Akkoord getekend. Dit is gebeurd ten bate van het realiseren van versnelde woningbouw, voldoende werklocaties en meer omgevingskwaliteit. Met het Akkoord zijn ook de economische belangen van Maassluis geborgd in de regio. Deze partners van de Hoekse Lijn hebben een stap gezet die de media heeft bereikt met dit nieuwsartikel ‘Kapelpolder Gaat Op De Schop Voor 500 Betaalbare Woningen‘.

Het ontbreekt op nationaal niveau momenteel zichtbaar aan een algeheel weten over hoe de ‘wereld van ons denken’ en de ‘wereld van emoties’ zich weer beter tot elkaar kunnen verhouden. In onze stad blijkt dat grote vraagstukken behapbaar gemaakt kunnen worden.Zo beteugelen we menselijke beperkingen om met complexe vraagstukken om te gaan.

Het is bemoedigend politieke en maatschappelijke partners succes te zien boeken.

We zien met het Akkoord dat er in een roerige tijd kansen blijven om het ‘verhaal van de samenleving te veranderen vanuit een inwonersperspectief’. Zo kan met onze nationale driekleur in gewoon de gebruikelijke volgorde de betekenis worden veranderd van onze zorgen. Dit zonder een vlag halfstok te hangen, wat voor menigeen een onplezierige associatie geeft. Het is belangrijk dat ten eerste de kwaliteit van wonen, werken en omgeving wordt onderkend. Dat kan dus wel degelijk bereikt worden, gewoon aan tafel met pen, papier, ogen, mond en oren. Hiermee wordt voor onze stad en regio aan de tekentafel een verhaal veranderd.

Het zinvolle van een verhaal veranderen voor een betekenis die past in de tijdgeest lijkt mij duidelijk!

Met het verbinden van mensen, het bieden van een veilige gespreksklimaat en vooral blijven boetseren, bijvijlen en overdoen, moet worden doorgegaan. Met een benadering via het behapbare komen we met geduld best tot grote effecten en resultaten … voor een motiverend fotomoment.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗