Column(7): Scheiden doet leiden

© TenFiftyNine

column nr: 7

Hulp vragen is niet moeilijk als je in een bepaalde situatie zit. Hulp kríjgen is een stuk moeilijker. En de reden is hetzelfde als bij het zoeken naar een andere woning: je bent niet de enige. Wat de laatste tijd de boventoon voert tijdens de zoektocht naar een woning, is het feit dat heel veel mensen in eenzelfde situatie verkeren. En hoe meer ik erover lees en praat met anderen, hoe duidelijker het wordt dat de woningnood heel veel meer problemen veroorzaakt dan alleen het wachten tot je een woning vindt.

Een voorbeeld.

Een stel heeft een bepaalde tijd een relatie en om diverse redenen wordt deze relatie beëindigd. Beiden schrijven zich in bij Woonnet Rijnmond om op zoek te gaan naar een andere woning. Al snel komen ze erachter dat de slagingskans zeer laag tot nihil is. Het kan wel 4 tot 6 jaar duren als er niets veranderd, voordat je überhaupt kàns maakt op een huurwoning in de sociale sector. Ondanks goede onderlinge afspraken tussen de twee, gaat na een tijdje de spanning tussen het gescheiden stel oplopen. En hoe hard ze ook proberen ‘normaal’ om te gaan met elkaar, het botst steeds vaker. De ruzies worden erger, meer stemverheffing, gooien met spullen en deuren worden dicht gesmeten. In sommige gevallen loopt het dusdanig uit de hand dat er een serieus handgemeen ontstaat, soms nog erger. Soms lezen we in de krant dat buren en familie vertellen dat ze dit niet hadden verwacht: “Het was zo’n aardige en rustige man (of vrouw).” Wat er overblijft zijn vraagtekens. Naaste familie, vriendjes en vriendinnetjes krijgen bijstand om met het verdriet te leren omgaan.

Hoe kán dit, vraag je je af.

Nou, als een relatie niet meer werkt, zal het na de beëindiging daarvan wel werken? Zal het dan beter gaan, of zal het slechter worden en uit de hand lopen? Het antwoord kennen we wel neem ik aan. Bij diverse instanties is het algemeen bekend dat door de woningnood, gezinnen in nood verkeren op relationeel en psychisch gebied. Spanningen lopen hoog op en lopen soms verschrikkelijk uit de hand. Steeds vaker moeten politie en justitie eraan te pas komen om erger te voorkomen en kinderen te beschermen.

Wijkagenten voelen zich meer maatschappelijk werker of bemiddelaar, dan politie. En dàt is waar ze voor geleerd hebben en dat is de functie die zij willen uitvoeren. (Ont-wijkagenten?) En door deze instelling zijn onder andere kinderen in dergelijke situaties de dupe, voelen zich niet meer veilig in hun vertrouwde omgeving. En de instanties kunnen weinig méér voor je doen dan proberen te bemiddelen of je uiteindelijk een advocaat te adviseren. Om de (vecht-)scheiding toch enigszins in goede banen te leiden, kan de rechter uitspraak doen over wie er in de woning mag blijven wonen. Een advocaat kost veel geld, ook al krijg je een advocaat van onvermogen toegewezen, kosten zijn er altijd. Daarnaast zul je alle vuile was op tafel moeten leggen en dat kan soms emotioneel zwaar zijn, zeker als er kinderen in betrokken zijn. Uiteindelijk moet je naar de rechtbank. Een rechter kan een keuze voorleggen aan beide partijen, of een vonnis uitspreken. En wat als je bijvoorbeeld door huiselijk geweld op straat staat met je kinderen? Komt er politie aan te pas, dan bestaat de mogelijkheid aangifte te doen. Vaak krijgt de ‘dader’ een huis- en contactverbod opgelegd.

Daarna, tussen het schakelen met de instanties door, het doen van aangifte en het verwerken van emoties, zul je ervoor moeten zorgen dat de kinderen naar school kunnen blijven gaan, hun sport kunnen blijven doen en dat je kunt blijven werken of daar goede afspraken over kunt maken met je werkgever.  Het gezin wordt uit elkaar gerukt. Dit brengt spanningen en emoties met zich mee. Óók bij de kinderen, waarvoor je hulp zal moeten zoeken, zodat zij dit op een goede manier kunnen verwerken. Laten we hopen dat de kinderen door de instanties goed opgevangen en geholpen worden, zodat ze later in dergelijke situaties de juiste keuzes kunnen maken.

Laten we hopen dat zij niet in dergelijke situaties belanden.

Laten we ervan uit gaan dat ouders hulp in kunnen schakelen zodat zij de juiste keuzes maken om het traject na de beëindiging van de relatie, zo draaglijk mogelijk te maken. Dit is een soort verplichting van de ouders aan de kinderen om hen de kans te bieden het juiste pad te volgen. Het zal een geruststelling zijn als de regering gaat inzien wat een ellende achter diverse deuren schuilt en hoe dit uit de hand kan lopen doordat er te weinig woningen aangeboden worden. Direct of indirect, het is een oorzaak met een gevolg. Vervelend voor iedereen die ermee te maken heeft.

Laten we hopen, dat het tij ooit zal keren…

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗