Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

column nr: 70

Een bellijstje, heb jij dat nou ook? Reclame op de radio of tv glipt compleet langs mij heen. Mocht Arie ernaar vragen of een opmerking erover maken dan antwoord ik steevast: “Wat…oh, joh dat hoor ik niet”.

Niet in de zin van doof zijn, alhoewel ik daar al aardig naar op weg ben, maar gewoon dat mijn hersenpan andere keuzes maakt op dat moment. Ik staar liever wezenloos naar iets in mijn gezichtsveld en denk. Vooral niet luisteren naar stompzinnige reclame maar denken. Want daar ben ik goed in. Denken beheerst gewoon een groot deel van mijn hele leven met soms alle gevolgen van dien. Want denken kan omslaan in piekeren, nodeloos piekeren.

Tegen de winter krijg ik er altijd nog een bonus bij, de zogenaamde winterdepressie perikelen. Men zegt dat een winterdepressie niet bestaat, dat het tussen je oren zit. Prima beste wetenschappers, dat zit het ook hoor maar dan een verdieping hoger. Ruilen een wintertje met mij en vele anderen? Ondertussen weet ik hoe in dat geval te handelen en zijn er goede en slechte dagen. Net zoals bij ieder ander houd ik mij voor, dan is dat ook gelijk opgelost.
Maar ik denk dus veel, over van alles en nog wat, en al denkende verschuiven mijn denkzaken naar lijstjes. Todo-lijstje, nog-over-nadenken-lijstje, bel-lijstje, niet-vergeten-lijstje, vandaag-overal-schijt-aan-lijstje (dat is trouwens de allerleukste) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Soms overlappen lijstjes elkaar, dan staat iets niet alleen op mijn niet-vergeten-vandaag-lijstje maar ook op mijn bel-lijstje. Ik heb ze in allerlei geuren en kleuren in de laden in mijn hersenpan liggen. Maar het zijn niet altijd van die denk dingen die oppoppen in mijn hoofd welke in een lade terecht komen. Vaak is het ook leed, zorg of verdriet van een ander of over een ander welke ik mij aantrek. En dan schuift dit dus automatisch naar mijn bellijstje.

Over dat bellijstje wil ik het hebben met jullie, met de vraag heb jij dat nou ook, een bellijstje? Ik bedoel, niet in de zin van ik ga eens gezellig mijn vriendin bellen maar een bellijstje met namen en zorgen over mensen in je omgeving? Ik vind die bellijst belangrijk, niet voor mijzelf hoor maar voor diegene die op mijn bellijst staan, ieder met zijn of haar sores.

Als er dan mensen wegvallen van mijn bellijst, zoals dit jaar, dan wordt het lijstje van zelf weer aangevuld want er is altijd wel ergens verdriet en leed. Er is altijd wel iemand die extra aandacht kan gebruiken. En voel je niet bezwaard als je op mijn bellijstje sta want ik bel je met oprechte interesse en liefde. Ik denk maar zo, mocht ik het ooit nodig hebben, dan hoop ik ook dat ik op iemand zijn of haar bellijstje sta.

Als ik dan iets zou mogen wensen voor 2021, behalve dat Corona de wereld uit moet worden geholpen, dan is mijn wens dat er bij iedereen bellijstjes ontstaan. Meer aandacht voor elkaar, er meer zijn voor elkaar, samen zijn, stuur een kaart, een beetje extra aandacht, app naar iemand of pleeg een belletje. Met weinig kun je mensen laten merken dat ze ertoe doen.

Heel veel liefde, gezondheid en vooral elkaar toegewenst in 2021, dat we elkaar maar weer mogen aanraken, want dat mis ik heel erg.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 350 lezers

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - 2/ 2020

4 Reacties

  1. Beer
    2 januari 2021 at 14:51

    Hey Thomassen, je vergeet weer de bron te vermelden.
    Niet doen alsof je dit zelf hebt verzonnen.

  2. Dick.Pasterkamp.
    2 januari 2021 at 11:27

    Je moet je terug bel lijst wel goed bijhouden, maar toch een gezond 2021.

  3. Marja Gerkema
    2 januari 2021 at 09:41

    Mooie column weer Yvon