Column(70): Drama queen

column nr: 70

Zo, mijn favoriete seizoenen zijn weer begonnen. Op Facebook zie ik weer de meest grote horrorverhalen dat het minimaal min 20 gaat worden en dan ook al vanaf eind oktober. Nou ik ben er klaar voor, heerlijk! Alleen zijn er toch ook wel even wat minpuntjes aan die seizoenen.

Ik moest van de week een aantal keer naar Den Haag op en neer. Niks mis mee. Maar regenachtig, druilerig weer. Dus net als iedereen, doe ik mijn lichten aan. Hoe is die slogan ook alweer? Licht aan overdag is veilig overdag? Dus doe ik netjes met die gekkigheid mee. Maar… omdat het dan niet echt donker is, soms ook nog even het zonnetje zich laat zien.. .vergeet ik natuurlijk mijn lichten weer uit te zetten. Want dat loei irritante piepje hoor ik natuurlijk niet bij het uitstappen.

En zo heb ik dus een aantal keer in mijn autootje gezeten met het “ poeh wat een gelukkie” gevoel.

En wat natuurlijk ook niet uit kan blijven, de kinderen die verkouden van school komen. De halve klas hoest, de snottebellen vliegen onder de stoelen door en ja, natuurlijk kom mijn meisje thuis met Mam ik ben verkouden. God en laat het nou waar zijn dat ze heel erg op haar tante lijkt! En die tante denkt minimaal dat ze dood gaat als ze één keer niest. Mijn zwager en ik voelen erg met elkaar mee als één van de twee iets heeft. Logisch ook. En zo ploft mijn drama queen op de bank om zich vervolgens te laten bedienen en te betuttelen. Paracetamol, ibuprofen, strepsels, verse jus, kiwi’s… niet om aan te slepen. Maar doe ik voor mijn meisje.

En dan komt zoon lief thuis. Ook verkouden. Hij vraagt waarom ik zo achterlijk doe, hij heeft alleen maar een verkouden neus. Tegenpool van zijn zus. Manlief doet ook nog even mee maar die zegt ook niet veel. En dan ben ik aan de beurt… Tja, ik ben ook niet zo pieperig dus alles draait gewoon door. Al ben ik dan wel mega blij als ik klaar ben met werken en neer kan ploffen. Oh kan niet, Melissa moet paardrijden en ik moet mee. Nou morgen dan maar. Oké, gaat niet want had de kinderen beloofd dat we eropuit zouden gaan met de één een vriend mee en de ander een vriendin. Morgen dan? Nee kan niet. Moet even iets voor Melissa doen. Vandaag dan?

Op vriendelijk verzoek deze dag GEEN extra kinderen mee naar huis te nemen?! Sorry man, vergeten. Mag m’n vriendin nu echt niet komen? Ja ja doe maar weer. Leuk, mag ze toch ook wel blijven eten mam?… Mijn lieve drama queen, iets snapt ze geloof ik niet. Maar wat hou ik van haar! En dan nu. Nu is alle drukte naar huis en plof ik lekker op de bank. Gelukt, na vier dagen. Kom maar op met die winter!