Column(70): Sweet Dreams 

De zomer voorbij. Het voelt alsof een jaar geen seizoenen meer kent. Alles vermengd. De zomer was ‘onstuimig herfstig’ en winterfeesten zoals Sinterklaas en Kerstmis dienen zich reeds in augustus aan, wanneer ik de folders mag geloven en een blik in de winkels werp.

Back to school. Ook dat proces verloopt soms wat onstuimig en scholen verkeren in zwaar weer. De kranten staan vol verontrustende berichten over het docententekort. De middelbare school in Rotterdam, waar onze dochters naartoe gaan, weet het wonderbaarlijk genoeg toch weer aardig rond te krijgen. Ook al zijn de roosters niet altijd sluitend. Ik heb respect voor de schoolleiding en de roostermakers. Wat een klus!

Hier en daar zijn er tussenuren in het rooster wat, al met al, resulteert in lange dagen. Onze oudste dochter is vaak pas om 16.35u klaar. Toch is haar rugzak minder vol dan haar rooster omdat ze een bepaald profiel gekozen heeft. Het profiel bevat minder verschillende vakken maar wekelijks meer uren per vak. En dat profiel geeft dan weer richting aan de waaier van vervolgopleidingen.

Gisteren sprak ik daarover een leerling. Met een exact profiel als Natuur & Techniek of Natuur & Gezondheid heb je tegenwoordig ook geen garantie meer op een plek bij de vervolgstudie die jouw voorkeur heeft. Een studie als Geneeskunde bijvoorbeeld. Plekjes zijn schaars. Om die reden worden leerlingen op de middelbare school soms ontmoedigd voor de studie van hun voorkeur te kiezen. En als je dan de wijze raad van je mentor volgt en afziet van die studie Geneeskunde… wat moet daarvoor dan in de plaats komen? Kijk je naar vraag en aanbod? Met garantie op een baan in het onderwijs, de zorg of techniek?

Je wilt liever geen concessies doen. Je wilt iets kiezen waar je hart naar uit gaat. Lijkt me. Helaas ben ik zelf niet het beste voorbeeld. Met mijn P(ropedeuse) Sociaal Juridische Dienstverlening aan de Hogeschool Amsterdam dacht ik een studie Rechten of Psychologie te gaan doen. Ik had daarvoor mijn HAVO diploma gehaald. Na een half jaar in de wetboeken haakte ik af en werkte ik de rest van het schooljaar in een platenzaakje in Leiden. Op het Boerhaave College ging ik toen verder met VWO- top (5/6 VWO in één jaar). Met dat diploma op zak zag ik een Universitaire studie ineens niet meer zitten.

Ik besloot mijn passie te volgen en ging naar het Koninklijk Conservatorium (KC) voor een zangstudie aan de Jazz-afdeling. Niet direct met garantie op een baan, helaas. Ook al bezit ik het KC diploma met daar bovenop nog een Aantekening Onderwijs; de bevoegdheid om zangles te mogen geven. En dus knalde ik er nog een studie Logopedie achteraan aan de Hogeschool Utrecht. Specialisatie Stem. Met het idee dan een bredere doelgroep te kunnen bereiken dmv stemvorming en stemtherapie. Het viel niet op zijn plek maar dat is een verhaal op zich. Ook niet met vier diploma’s op zak. Zo kan het gaan en toch ben ik gelukkig. Gelukkig. Wat ik ermee zeggen wil?

Uiteindelijk zijn er zoveel meer factoren van invloed op het leven dan de kieswijzer op school, jouw wijze motivatie of het kompas dat je hart heet. Vraag het iemand in de winter van zijn leven; ‘Is het leven gegaan zoals u het aanvankelijk gepland had en wat zou uw huidige advies zijn?’. Deze heb ik onthouden;

‘Bestijg de trein nooit zonder uw valies met dromen-
dan vindt ge in elke stad behoorlijk onderkomen’.

Dat klinkt zweverig. Ik weet het, en er is niets mis met een wijze motivatie, een degelijk CV, een netwerk en een plan. Maar ook niet met visualiseren of met het najagen van dromen. Nog even en ze worden werkelijkheid. Dat kan zomaar gebeuren en in alle seizoenen van het leven (…). 

Sweet dreams.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗