Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ik ben gevaccineerd. En als het gevraagd wordt ga ik weer, in looppas als het nodig is. De andere dingen zoals mondkapje dragen doe ik ook. Ik heb het idee, dat mijn leven veel gemakkelijker en leuker is dan van al die mensen die tegen zijn.
Ik zit op een koor. Er is één keer gevraagd om onze vaccinatiebewijzen mee te brengen. Zonder er een toestand van te maken had iedereen dat bij zich en wij kunnen probleemloos zingen op anderhalve meter afstand.
Dat veelgelezen verhaal over die apen (column van 29 november) werkt natuurlijk evengoed bij mensen die tegen zijn. In dit geval werkt het zelfs nog eenvoudiger.
Er staat ergens een engel op en binnen een mum loopt er een hele optocht achter hem aan. Inmiddels zit die engel op een warm eiland het geld te tellen wat mensen gedoneerd hebben voor zijn stichting.
Vraagje: – Wie zijn nu de zwakkeren van geest?
Ik word heel naar van al dat gedoe dat die mensen er allemaal van maken. Die rellen en zo zijn veel vermoeiender dan effe een prikkie halen en niet zeuren.
Ik ben het zat en ik houd er over op!
Wat is er op de tv? Ha! The Masked Singer!
Dat is toch een leuk programma. Voordat ik het ooit gezien had dacht ik: – Wat moet dat nou weer gaan worden?
Maar ik geef altijd alles eerst een kans. Inmiddels ben ik een fan.
Er is een panel. Nou ja, een panel: Gerard Joling en Carlo Boszhard. Omdat ze bang waren dat dat wel eens uit de hand zou kunnen lopen met die twee hebben ze er een paar bij gezet die iets gematigder zijn, Buddy Vedder en Loretta Schrijver.
Mensen treden op in waanzinnig mooie kostuums. Soms zijn het echte zangers, maar soms ook niet. Dat weet je niet.
Het decor is prachtig. Er worden hints gegeven. Maar het probleem is dat er ook misleidende hints tussen zitten. Je hoeft ook niet heel geconcentreerd naar de stemmen te luisteren want die worden vervormd.
Er worden geen punten gegeven. Op de act wordt ook geen commentaar gegeven in de zin van goed of slecht. Niemand kan weggestuurd worden omdat de act meer of minder goed is. Er is ook niets te winnen.
Het publiek heeft stemkastjes en kunnen intikken wie ze graag nog vaker in het programma willen zien en horen.
Het panel moet raden wie er in het kostuum zit van wie er de minste punten heeft gekregen.
Ik kan je garanderen dat het bij tijd en wijle hilarisch is.
En het gaat helemaal nergens over.
Hoe heerlijk is dat!
En het is nog veel heerlijker om daarover een column te schrijven die dus ook nergens over gaat!
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 215 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
“Wil’m Als (B)Engel!?
Een enge(lse) dansleraar in ons land,
had van vaccins heel weinig verstand.
Danste uit de maat,
zijn slowfox gehaat,
hield naar zijn pijpen dansen in stand!