Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

column nr: 71

De laatste weken kom ik constant het woord “normaal” tegen, ”het nieuwe normaal, het oude normaal”, “doe’s normaal”, “wat is nog normaal?”

Ik merkte dat het een beetje begon te haperen in mijn hoofd, ik raakte de draad zogezegd kwijt. Wat is nou normaal en wie bepaald nou eigenlijk wat normaal is en wat niet normaal is?

Volgens de Dikke van Dale heeft het woord “normaal” meerdere betekenissen; gewend aan, vertrouwd met: aan iets gewoon raken, zijn, gebruikelijk; algemeen aangenomen; = normaal: de gewone gang van zaken, alledaags, ronduit, gewoonweg: ik vind het gewoon fijn.

Daar kan je vele kanten mee op, maar eigenlijk verklaart het voor mij nog niet echt waarom we de laatste weken zo bezig zijn met wat normaal is. Het lijkt alsof de wereld een beetje op zijn kop staat. De ene gebeurtenis is nog niet achter de rug of we zitten alweer volop in het volgende dilemma. Er is geen tijd om ergens aan te wennen of om over na te denken, we krijgen de tijd niet om ergens mee vertrouwd te raken, kortom, we krijgen de tijd niet om iets “normaal” te gaan vinden. Om iets normaal te gaan vinden heeft tijd nodig, het moet inbedden, het moet een plaats krijgen in ons leven en pas als dat gebeurt zullen we iets als normaal gaan beschouwen en daar gaat best veel tijd overheen.

Maar blijft nog de vraag staan: “Wie bepaalt nou wat normaal is en is normaal voor iedereen hetzelfde?” Dat laatste zou wel fijn zijn want dat maakt het samenleven met elkaar echt een stuk makkelijker. Heel veel discussies zouden niet gevoerd hoeven worden als we allemaal hetzelfde normaal zouden vinden.

Normen en waarden bepalen voor een groot deel wat we normaal vinden en wat we niet normaal vinden. De vraag: Wat is normaal?” zullen ze hier in Nederland heel anders beantwoorden dan bijvoorbeeld in India. De omgeving bepaald dus voor een groot deel het “normaal”. Normaal is dan ook maar een gemiddelde, alles wat we doen, denken, vinden kunnen we afzetten tegen gemiddelde waarden en zo bepalen we wat normaal is.

Een voorbeeld om het wat te verduidelijken zijn ontwikkelingsstoornissen, ADHD, ADD, autisme. Al deze stoornissen: het wijkt allemaal af van de norm, het gemiddelde, maar stel dat je in een land zou wonen waar alleen maar ADHD`ers wonen. Dan zou iemand die zich goed kan concentreren de afwijking zijn en dus niet normaal zijn. Normaal is dus eigenlijk een heel relatief begrip, vatbaar voor allerlei invloeden en veranderbaar afhankelijk van waar je bent en met wie je omgaat. Mensen vinden het over het algemeen heel moeilijk om af te wijken van gemiddeld gedrag, het zorgt ervoor dat mensen zich kwetsbaar voelen. U kent allemaal het spreekwoord wel, “als er één schaap over de dam is volgen er meer”. We blijven graag bij elkaar en volgen elkaar in gedrag. Vaak zijn we zo opgevoed, hebben we het gevoel dat dat van ons verwacht wordt en dat we dat moeten doen.

Wat zou er gebeuren als een ieder van ons zijn eigen normaal creëert, zelf bepaalt wat oké is, welke normen en waarden daarbij passen, wat belangrijk is? Dat hoeft niet altijd hetzelfde te zijn als dat van je ouders, of van je buren of van je stadsgenoten of kerkgenoten.

Mijn normaal is uw normaal niet en andersom! Mensen die anders dan anderen zijn of denken hebben net zoveel recht om mee te tellen, net zoveel recht om gehoord en gewaardeerd te worden, geaccepteerd te worden. Het gaat er tenslotte om of we met zijn allen de capaciteit hebben om eenieder te omarmen in liefde, te verwelkomen in plaats van elkaar buiten te sluiten op het moment dat we elkaar niet begrijpen. Zorg dragen voor wie je bent en niet voor wie je zou moeten zijn, misschien is dat wel normaal.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 244 lezers

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp | Zaterdagcolumnist per 9-2017 | Coach Rouwverwerking & Verlies | Praktijk ELBE | Forum voor Maassluis■ Steunraadslid 2022-2026 ■

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    13 juni 2020 at 09:22

    “Ab-Norm-Aal!”

    Als Ab de norm aan Aal laat…,
    zijn ze beiden tot veel in staat!

    (Een Para Apart!)