Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

De komende dagen ga ik wandelen met meerdere groepen mensen die ik niet ken. Een andere achtergrond, cultuur normen en waarden ontdekken. Door levensverhalen met elkaar te delen wordt het onbekende opzij geschoven en treedt het gevoel van vertrouwd zijn met elkaar op de voorgrond. Zo makkelijk gaat dat!

Vandaag zijn er een aantal bezoekers van ons Buurtcentrum de Hooftzaak die aansluiten bij deze actie. Het plan is om de groep op te halen en dan wandelend naar ons buurtcentrum terug te lopen waar ze een rondleiding krijgen. En natuurlijk zullen we onderweg wat historie delen over Maasluis. Uiteraard laten we ze kennismaken met onze beroemde ijswinkels, de snackbars, de wereldwinkel en ja we kijken wel wat we tegenkomen en welke verhalen in ons opborrelen.

We komen aan bij de boot ‘Lady Anne’. Ik loop naar binnen, registreer bij de balie mijn aanwezigheid en zie dat de mensen langzaamaan naar me toe lopen met een big smile op hun gezicht. Ze hebben er naar uitgekeken.

Eenmaal buiten stellen we ons aan elkaar voor. sommigen spreken Engels dus dat maakt de communicatie wat makkelijker. Toch merk ik dat we zonder Eengels ook een eind komen.

Het rondje voorstellen is zo leuk! De sfeer is open en ontspannen en het is grappig om elkaars namen goed uit te kunnen spreken. Onze Hollandse namen met de harde G of rollende R kan een uitdaging zijn. En dat geldt andersom ook.

We zetten de pas erin en zo ontvouwen de verhalen zich. Sommige zeer indrukwekkend andere ontroerend of hartverwarmend en ook verhalen die een grote glimlach op je gezicht toveren. Het is bijzonder om te ervaren dat het al snel lijkt alsof je elkaar al jaren kent.

Ik voel me rijk in deze ontmoetingen. De kunstenaar die vol trots op zijn telefoon wat van zijn werken laat zien, de schoenmaker die straalt als we in het dorp langs Ed de schoenmaker lopen en zich daardoor aan zijn ambacht herinnerd wordt, de basketbalcoach die zijn betrokkenheid zichtbaar maakt om zijn leerlingen die waarschijnlijk nog in niet veilige situaties vertoeven. Samen delen we onze visie in hoe naar educatie te kijken… wat opvoeden inhoud… ik ervaar het als zeer inspirerend. En dan hoor ik de verhalen van een net 18-jarige student die door de omstandigheden zonder ouders in Maasluis is beland en daardoor per direct nog meer volwassen behoort te zijn. Ik luister naar de verhalen van een serveerder die zijn passie over koken niet onder stoelen en banken schuift. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik leer mannen kennen die losgekoppeld zijn van hun gezinnen, sommigen in Rotterdam verblijvend en een aantal waarvan hun gezinnen nog in hun thuisland verblijven met de overtuiging dat ook zij spoedig veilig hun overtocht kunnen maken en zij weer herenigd worden met elkaar. Ik zie mensen met een enorm doorzettingsvermogen en grote dosis moed!

Ik ben trots op mijn Maassluise medebewoners, onderweg worden we als groep meerdere malen hartelijk begroet. Ik krijg van de groep teruggekoppeld dat ze zich zeer welkom voelen. Ze delen hun respect en waardering. Zo zie je maar …een klein gebaar doet meer dan we soms beseffen.

De rondleiding in ons Buurtcentrum de Hooftzaak was een groot succes. We wandelen weer terug en nemen afscheid. Ik kijk uit naar de volgende ontmoeting. Morgen ga ik met veel plezier de volgende groep ophalen, ik ben benieuwd naar hun levensverhalen!

Voor nu heb ik deze dag al in mijn hart gesloten.

 

 

 

Patricia van Lingen

Patricia van Lingen

Patricia van Lingen | activiteitenbegeleidster | buurtcentrum De Hooftzaak |
verbinding verwondering inspiratie | Dichteres | Boomredder

2 Reacties

  1. Cees Slob
    7 februari 2022 at 06:47

    Dit is een prachtig initiatief om elkaar in alle openheid te ontmoeten en de levensverhalen met elkaar te delen. Het moet een inspirerende ervaring zijn geweest om die éénheid in verscheidenheid te zien, en te zien dat het werkt dat mensen kunnen samenleven en samen groeien als ze voor elkaars inbreng open staan.

  2. Yvonne Ligthart
    6 februari 2022 at 10:07

    Fantastische onderneming van jullie om ze een warm gevoel van welkom te heten. Ze hebben het al moeilijk genoeg en op deze manier hebben ze ook iets om naar uit te kijken. Super trotsssss op jullie.