Column(73): Armoede in Maassluis

Maasluis telt inmiddels aardig wat mensen die door de ondergrens zijn gezakt en in stille armoede leven. De beleving van wat armoede is, is niet voor iedereen hetzelfde. Vooral zij die ruim verdienen hebben weinig zicht op de diverse oorzaken voor die armoede.

Zo zijn er vrouwen met kinderen die na een scheiding met schulden zijn opgezadeld en per saldo zo weinig overhouden dat zij alleen met hulp van diverse fondsen en de voedselbank het hoofd (net) boven water kunnen houden.

Dan zijn er de senioren die zware woonlasten hebben, zonder aanvullend pensioen zitten of slechts met een klein pensioen bovenop hun AOW. Zij kunnen daardoor maar net de maand doorkomen. Er zijn vijftigplussers met een hypotheek die hun baan kwijtraken en voor de keus staan om het huis te verkopen in de hoop dan weer armslag te krijgen of om alle spaarcenten op te maken tot aan het moment dat er hopelijk weer werk wordt gevonden.

Er zijn mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Door diverse persoonlijke eigenschappen komen zij op de reguliere arbeidsmarkt niet aan de bak. Via Stroomopwaarts wordt voor hen naar werk gezocht. En dan is er soms werk, maar met een bescheiden beloning. Te weinig om een huis te huren als zij dat al zouden willen.

Dan zijn er de jonge mensen die willen instromen op de arbeidsmarkt en de huizenmarkt. Dat werk is meestal niet het probleem, maar op de huizenmarkt staan zij onderaan op de wachtlijsten. Voor een beetje betaalbare koophuis komen zij niet in aanmerking, omdat de koopprijs te hoog is ten opzichte van wat zij mogen lenen bij de bank. Kan dat nog net wel dan hebben ze n(i)et genoeg om het huishouden te runnen.

Er zijn koppels die beide ZZP-er zijn en zich drie slagen in het rond werken. Fiscaal gezien worden zij zodanig belast dat ook zij moeten aankloppen bij de voedselbank. De vraag is of zij dan zullen worden aangenomen als klant.

Er zijn personen die chronisch ziek zijn en daardoor (deels) arbeidsongeschikt zijn verklaard. Zij leveren daardoor zoveel inkomen in dat zij niet meer rond kunnen komen.

En dan hebben we degenen die recent 10% salarisverhoging hebben gekregen. Dat blijkt slechts een pleister op de wond. Die wond bestaat uit: hoge energiekosten en zij deden een investering in woningisolatie, aanschaf warmtepomp, zonnepanelen, een elektrische auto en meer. En dat bovenop de kosten van wonen die hoog zijn, omdat er net een duur huis was aangeschaft. Per saldo is het luxe wonen met verborgen armoe. Tot slot de diverse middenstanders en ook: degenen met een parttime job en degenen die die door een drugsverleden niet echt aan de bak kunnen.

Zo bekeken lijkt het of alleen u en ik het hoofd boven water houden. Helaas, ook ik moet elk dubbeltje twee keer omdraaien om te overleven. Met heel veel creativiteit en dito tijdbeslag redden wij het: Fietsen voor je maaltijd, Too Good To Go en het laatste uurtje met korting bij de supermarkten.

Valt het bij u wél mee? Prijst u zich dan gelukkig en kijk niet neer op degenen die het zwaar hebben. Voor je het weet keert het tij … of raken we in oorlog met Rusland. In dat laatste geval moeten we vrezen voor een bombardement op het Europoortgebied en dan gaan we er allemaal aan. Arm en rijk.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗