Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Veel van wat in het openbaar gebied doelbewust kapot wordt gemaakt blijft onopgemerkt omdat de gemeente het euvel weer verhelpt. Chapeau! Daarmee blijven ook de kosten, die er wel degelijk zijn, onder de pet. Soms word je geconfronteerd met de realiteit van expres gesloopt materieel. Dan zie je real live dat er belangrijk ambtelijk werk wordt verzet en terechte ergernis het gelukkig verliest van wat er gedaan moet worden voor een nette woon- en leefomgeving. Wanneer ik deze tot de verbeelding prikkelende inleiding concreet maak, dan trof ik bij het naar het stembureau gaan een materiaal(aanhang)wagen van de gemeente met vier lekgemaakte banden en een doorgesneden stroomkabel. Duidelijk was dat (een) laffe sloper(s) in het donker de kans hadden gepakt.

Wat een misselijke lui zijn er toch. Bah!

We kunnen natuurlijk onze gedachten laten gaan over hoe het komt dat een of meerdere personen er lol aan beleven iets met verloren verstand te vernielen. Maar dan is er een kans dat we net zo gaan dwalen als de daders op sloperspad. Laat ik over het doelwit nog gedetailleerder onthullen dat het met de wagen gaat om de fantastische faciliteit van de gemeente om inwoners die afval in de openbare ruimte willen opruimen daarvoor van knijpers, ringen, werkhandschoenen en afvalzakken te voorzien. Kortom, voor inwoners die een handje en een tandje bijzetten om afval uit het openbaar gebied te verwijderen. Helaas zijn er ook (hopelijk tijdelijke) slopers die doelbewust kapotmaken, laf in het geniep slopen, zich misselijk gedragen, vernielen, er lol aan beleven hun mogelijke ergernis ergens ergerlijk ergernisopwekkend op bot te vieren. Ik schreef al dat ik niet zou gaan dwalen over het motief van de dwalers.

Maar duidelijk is wel dat het er in hun hoofd rommelig aan toe gaat!

Wat ik altijd hoop is dat door een vastberaden handelende overheid een dergelijke ontsporing uiteindelijk toch weer leidt tot een inzicht bij daders dat gedragsverandering oplevert. Dit zodat het positieve dat de inwoners en gemeenteambtenaren laten zien aanstekelijk werkt en ontmoedigt het geflikte nog eens flikken.

Daar hebben we natuurlijk een belangrijke kern te pakken. Het positieve dat nooit ontmoedigt en negatieve krachten in de samenleving doet uitdoven! Mooi is dat! Onophoudelijk het beste beentje voorzetten en onverzettelijk met werkplezier bezig zijn het openbaar gebied schoon en heel te houden.

Maassluis heeft heel wat enthousiaste groepen die zich opwerpen om de knijper te hanteren om triomfantelijk het eenmaal in de knijper gevatte afval door de ring in de zak te zwaaien. De materiaal(aanhang)wagen van de gemeente, die je van de gemeentewerf naar een buurt kan laten rijden, is echt een heel toffe faciliteit. Zo kan een inwonersgroep aan de slag gaan. Het is een dankbare waardering voor vrijwillige arbeid en een uitstekende uitnodiging om onverstoorbaar gemotiveerd te blijven.

Zowel het ontstaan van afval als de uiting ervan kent vele gezichten. Maar, mooi is dat het willen schoonhouden van de openbare ruimte een aanstekelijke gedrag is.

Laten we het noemen ‘het maakt niet uit wat voor troep de openbare ruimte vervuilt of de begaanbaarheid belemmert, we ruimen het op’. Zowel de gemeentelijke activiteit als die van inwoners die de knijper met zak ter hand nemen dient eenzelfde motivatie.

Het enige verschil is dat de gemeente het beroepsmatig georganiseerd aanpakt en dat inwoners het vanuit verschillende persoonlijke motieven persoonlijk belangrijk vinden de handen onbezoldigd uit de mouwen te steken. Dit voor het algemeen belang én voor de waardering van het eigen ‘knijp er op los als bewonderenswaardig zakkenvullen!’

Fraai is dat! Verschillende persoonlijke motieven leveren hetzelfde resultaat ‘opgeruimd’ op! Dat is nu juist wat we nodig hebben om alles dat het opruimen ontmoedigt de kop in te drukken. Met de hoop dat er in de buurt ergens een camera aan stond om de misbaksels op de camera te slingeren, zijn de daders met een beetje geluk op te sporen. Of met wat mazzel is het lekprikverhaal zelfs doorverteld en kan dat leiden tot het zichzelf aangeven bij de politie of de gemeente met een oprecht excuus voor wangedrag. Zo breekt het corrigerende verhaal van ‘blijven opruimen en schade herstellen’ de motieven om schade te willen veroorzaken. Zo hopen we dat er een persoonlijk dadersverhaal ontstaat dat leidt tot het kunnen bekennen van het onacceptabel handelen.

Wanneer je de betekenis wilt veranderen moet je de verhalen veranderen! Corrigeren is daarvoor dan één manier. Maar een column schrijven ook, met de hoop dat er een lezer met schaamrood op de kaken denkt ‘Shit, dat was ik. Dat is geen beste beurt. Laat ik nu maar zorgen dat ze geen verhaal bij mij komen halen en bekennen dat wat flink leek mij pas een bink maakt als ik de kink in mijn hoofd, die schade bracht, verander in het betalen van klinkende munten voor schadeherstel’.

Het goede waarmee de gemeente inwoners zichtbaar faciliteert heeft toekomstwaarde, evenals het er vertrouwen in willen houden dat misselijk gedrag uiteindelijk weer bijdraagt aan een persoonlijke leercurve. Goed, met wat verontwaardiging uitend over degene met ongewenst gedrag en dankbaar zijn voor gemotiveerde ambtenaren en afval opruimende inwoners heb ik nu aan allen een steun in de rug toegeschreven.

Met ‘doe vanaf nu weer effe normaal, dan strijken we de boel weer glad!’ en ‘wat geweldig dat tegenslag door het verpesten van werkmateriaal nooit tot ontmoedig leidt’ gaan we weer over tot de orde van de dag.

Met tot de orde en in orde materieel knijpen we gedreven verder de lente tegemoet voor een schoon, heel en ook veilig Maassluis!

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 264 lezers


André Bruijn

André Bruijn

André Bruijn | Columnist periode 09-2019 tm 05-2023 | Bruijn Management & Ontwikkeling | Organisatieadviseur | Integriteitscoach | Auteur | Gitarist | (Levens)kunstliefhebber