Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Op 24 oktober bezocht ik, met vele anderen, de Voorlichtingsavond VO in Theater Koningshof. Hier kregen wij informatie over de route naar het Voortgezet Onderwijs. Hoe komt een schooladvies tot stand? Welke scholen zijn er in onze regio en hoe kom je tot je keuze? Waarom is er geen eindtoets meer maar wel een doorstroomtoets? En.. hoe verloopt de procedure van aanmelding en toelating tot het VO van jouw voorkeur?
Afgelopen week bezochten mijn zoon en ik de eerste school van ons lijstje; het Erasmiaans Gymnasium in Rotterdam. Onze zoon mocht er een lesmiddag volgen. Een leuke manier om kennis te maken met nieuwe vakken, nieuwe docenten en een oud maar tegelijkertijd nieuw en bovenal groot (!) gebouw. Deze school herbergt ongeveer 1150 leerlingen. Met de Metro is het Erasmiaans Gymnasium goed bereikbaar. Bij halte Dijkzigt uitstappen en dan slechts enkele minuten lopen tot aan de Entree. En wat voor één. Het monumentale schoolgebouw stamt uit 1937 en is nogal imposant. Bij binnenkomst sta je direct oog in oog met een metershoog beeld van Erasmus. De toon is gezet. Na een korte introductie in de aula volgt onze zoon drie korte lessen met een duur van 30 min. per les. Hij krijgt Wiskunde, Latijn en Geschiedenis. De kop is er af.
Ondertussen ben ik, in de wandelgangen, in gesprek gegaan. Ik spreek een conciërge die al jaren op deze school werkzaam is en ik maak een praatje met enkele scholieren uit de bovenbouw. Dat is, in contrast met ‘alle reclame van een Open Dag’, toch ook een goede manier om werkelijk een idee te krijgen van de sfeer op school. Ik laat het even bezinken en drink een kop koffie in de ‘Cantina’. Even later raak ik in gesprek met een creatieve docent. Hij geniet van het lesgeven aan zijn leerlingen. Hij vertelt er wel bij dat hij minder gecharmeerd is van de ‘prestatiecultuur’ op het Erasmiaans. Hij meent dat er teveel druk ligt op de schouders van veel leerlingen op deze school. Ik ben blij met het gesprek. Ik realiseer me ook dat dit slechts de visie is van een individu maar neem het wel mee, in gedachten.
Binnenkort nemen we ook een kijkje bij het Stedelijk Gymnasium in Schiedam. Deze school telt, met circa 550 leerlingen de helft van het aantal dat het Erasmiaans huisvest. Maar… aantallen zeggen ook weer niet alles. Het is maar net hoe je e.e.a. organiseert! Verder zullen we nog het plaatselijk Lyceum bezoeken en hebben we er nog wel een paar op het lijstje waaronder de THV; de school van onze dochters, in Rotterdam.
We plannen ‘lesdagen’ in en proberen onze zoon op die manier de ruimte en gelegenheid te geven een eerlijk beeld te krijgen van de verschillende scholen. Met alle voordelen en eventuele minpuntjes. Dichtbij of ver weg. Groot of klein. Categoriaal Gymnasium of toch breder opgezet. Simpel in de basis of met een breed palet aan creatieve vakken of andere extra’s. Openbaar of Christelijk. Noem maar op.
Wanneer we thuis napraten zegt mijn zoon; ‘Het was tof op het Erasmiaans Gymnasium. Bij Wiskunde kregen we een leuke, praktische opdracht. Bij Geschiedenis ging het over Alexander de Grote en bij Latijn over één van mijn favoriete onderwerpen; Gladiatoren! Maar.. daarna heb ik nog even een praatje gemaakt met enkele scholieren uit de bovenbouw. Toen vroeg ik hen: ‘Deze lessen waren wel heel erg leuk. Te leuk. Dat is vast niet altijd zo?’ Ze gaven me gelijk. Het was een beetje te mooi om waar te zijn…’
Zucht. Waar maak ik me ook druk om? Mijn zoon?
Die komt er wel!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 168 lezers
1 Reactie
Leuk