Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Gefeliciteerd! We zijn met 18 miljoen landgenoten. Dat laatste miljoen kwam er in 6 jaar bij voornamelijk door migranten. Deze veranderingen hebben niet alleen te maken met perioden van oorlogen en onrust elders, zoals momenteel in Syrië en Oekraïne. Volgens het CBS spelen ook een betere of slechtere economische situatie hierbij een rol, evenals de uitbreidingen van de Europese Unie of beleidskeuzes zoals een groter aanbod van Engelstalige studies in Nederland.

Ze behoren allen tot één van de vijf groteimmigrantengroepen: ;arbeidsmigranten, kenniswerkers, Oekraïense ontheemden, statushouders en buitenlandse studenten. Ze hebben allen goede motieven om hier te zijn, en spreken vaak ook de ambitie uit om voor langere tijd te blijven.

In onze eigen omgeving kennen we al jaren de Polen, Roemenen en Bulgaren die in het Westland werken. Kenniswerkers en buitenlandse studenten blijven vaak voor langere tijd in ons land. Uit Syrië en Oekraïne hebben we grote aantallen oorlogsvluchtelingen. Het zijn de gereguleerde instromers.

Er zijn echter heel veel gelukszoekers en die heeft men niet in de hand. Ze komen uit en/of via Noord Afrika. Er komt nooit een boot met vluchtelingen voor onze kust. Dus die lui komen allemaal via andere landen (Italië, Griekenland, Frankrijk en Spanje) aan wal. En daarna worden zijn als handelswaar (21e-eeuwse slavenhandel…) logistiek herverdeeld over de landen van de EU.

Ons land rotzooit vervolgens maar wat aan. Op heel amateuristische wijze begint het in Ter Apel, en vervolgens loopt het proces daar vast zoals een krappe rioolbuis die bij een heel groot aanbod aan uitwerpselen verstopt raakt door al het daarbij gebruikte overvloedige papierwerk.

Er is in tien jaar Rutte geen enkele stroomlijning in dat proces tot stand gekomen. Dat is helaas kenmerkend voor die periode (Gasaffaire in Groningen, Toeslagenaffaire, Wooncrisis, en noem er nog maar een aantal op). Gebakken lucht verkopen op onze kosten.

Er zitten tussen die bootvluchtelingen veel economische vluchtelingen: uit dictaturen waar de machthebbers maling hebben aan economische uitdagingen. Zij hebben de macht en zelf veel geld. Brussel trachtte dat probleem om te buigen door – ja hoor daar is het fenomeen weer- hernoemen met vage benaming: Het zijn geen economische vluchtelingen meer, het zijn arbeidsmigranten“.

Al draagt de aap een gouden ring het blijft een lelijk ding. Of met Shakespeare: A rose known by any other name would smell still the same. Het beest een andere naam geven verandert het beest niet. Het zijn voor de gemiddelde Hollander niets anders dan “gelukszoekers”. Een duidelijk en direct etiket. Dát is wat de Hollander wil.

Maar wat zegt de wetenschap erover?

Socioloog Jan Latten betoogde in 2022 over de arbeidsmigratie: “Het Brusselse voorstel moet het voor Noord-Afrikanen eenvoudiger maken om voor werk naar Europa te migreren vanwege de Europese tekorten aan werkenden. Daarmee wil men tegelijk het probleem van de bootvluchtelingen oplossen door van hen arbeidsmigranten te maken. Brussel erkent impliciet dus dat veel ‘bootvluchtelingen’ economische vluchtelingen zijn. De stroom bootvluchtelingen zal er niet door verminderen. De achterblijvende gelukzoekende Noord-Afrikanen worden niet weerhouden om een oversteek per boot te maken! Het zorgt juist voor een extra route en dus voor toename van migratie vanuit Afrika.”

Met bovenstaande in gedachten zou onze regering toch nog eens goed moeten kijken naar wie het COA op onze schaarse kleine grondgebied mag binnenlaten. En dan moet de simpele regel voor actie zijn: direct uitzetting. wegwezen per ommegaande! Niet via ellenlange procedures, maar door een soort snelrecht en dito transport.

We gaan helaas bij de huidige werkwijze ook rap de 20 miljoen nog wel halen voordat ze een oplossing hebben. Ze polderen zich een ongeluk voordat er een meerderheid is voor een aanpak die wel gaat werken. Geniet dus van het huidige gevoel van ruimte om je heen. Straks zijn er alweer 10% meer mensen bij.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 250 lezers


Ko Wittevlo

Ko Wittevlo

KO WITTEVLO | (Inval)columnist per 12-2022 | Pensionado. Ik neem het leven zoals het zich aandient | Als iets mij te zeer raakt, schiet ik... verbaal uit mijn slof | Afwezig op de 'socials' zoals FB en Twitter