Column(78): Plannen plannen

‘Plannen… Dat is heel belangrijk; leren plannen!’ hoorde ik de tweedeklas leerlingen zeggen op een promotiefilmpje voor hun middelbare school.

Scholieren krijgen het meeste huiswerk tegenwoordig op via Magister of Somtoday. Zo kunnen ze op hun smartphone zien wat er op het programma staat. Het rooster, het huiswerk, toetsen en toetsresultaten zijn er op te vinden. Toch is het lastig overzicht te houden over het huiswerk. Leerlingen kijken meestal niet verder dan een dag vooruit waardoor ze in de knel komen bij huiswerk of toetsen die meer tijd vragen. Het systeem leent zich niet voor het opdelen van grote taken in deeltaken en kinderen zien niet op tijd wanneer het huiswerk af moet zijn of op welke manier ze zich het beste kunnen voorbereiden op een toets. Een papieren planner of agenda kan een uitkomst zijn.

Zo’n agenda werkt alleen als ook docenten zich bewust zijn van de noodzaak het schoolwerk te plannen. Dat blijkt in de praktijk soms best wel lastig. Docenten willen nog wel eens last-minute nieuw werk in Magister of Somtoday zetten dat binnen 1 á 2 dagen af moet zijn waarbij plannen dan zinloos is. Zeker wanneer diverse docenten dit, op deze manier, aanpakken. Het vraagt assertiviteit van de (individuele) leerling om het probleem bij de betreffende docent of mentor aan te kaarten. Kan het huis- en toetswerk eerder bekend gemaakt worden zodat er, op langere termijn, een planning kan worden gemaakt? Soms kan dat wel. Soms niet. Sommige docenten staan er voor open en sommige niet. Het is ook niet altijd mogelijk. Een vak als Wiskunde wordt meerdere keren per week gegeven en vooruitwerken is niet altijd mogelijk zonder bijbehorende les of instructie. Het werkt volgt zich op. Dag na dag. Weinig ruimte voor eigen invulling. Het valt niet mee om het leven te plannen..

Het is een probleem dat ik van vroeger niet ken. Vorig jaar, midden in de zomer, is mijn vader overleden. In de winter van zijn leven. Zesentachtig jaar werd hij. Op het hoekje van zijn vleugel lag altijd zijn papieren agenda. Met een leeslint en een zachte omslag van kunstleer. Stapels van dit type agenda laat hij na. Meestal waren ze zwart van kleur, soms cognac bruin, zakelijk blauw of bordeaux rood. Maar meestal zwart. Mijn vader had een prachtig, zwierig handschrift. Hij noteerde alles in zijn agenda. Werk maar ook privézaken. Muziek repetities, optredens, kerk-gerelateerde dingen. Verjaardagen, tandarts- en doktersbezoek, voortgangsgesprekken op school en ludieke uitspraken van de kinderen. Werkelijk een dagboek. Stapels, stapels. Het gaf hem grip. Op een ingewikkelde wereld.

Inmiddels is mijn agenda op de deurmat gevallen. Een papieren agenda met leeslint en kunstleren omslag. Soms zwart maar meestal rood. Verschil moet er zijn. Ook al ken ik niet de drukte van een (betaalde) baan- mijn agenda kan aardig vol staan. Ik noteer van alles in mijn agenda. Het geeft me grip. Het geeft me inzicht in het begrip Tijd. Voorbije tijd, huidige tijd. Toekomstige tijd. Vroeger wilde ik geen toekomstplannen plannen maar  leven met de dag. Zonder agenda, zonder tijd. Zonder horloge, wat een heerlijkheid. Het valt niet mee om het leven te plannen maar een agenda kan een uitkomst zijn.

‘Plannen.. Dat is heel belangrijk!’ Ik hoor het die tweedeklassers zeggen. Terwijl ze hun toekomstplannen plannen. Wat gaat het komende jaar hen brengen. Wat heeft u op de planning voor 2024? Zijn het kleine of grote plannen? Voor de verre toekomst of haalbaar in een jaar? Staat de agenda helemaal vol of is er nog ruimte? En wat komt er dan op je pad? Ik wens u, hoe dan ook, met elkaar een bijzonder, gezegend nieuw jaar!

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗