Column(8): Diversiteit

column nr:  8

Nee,  dit verhaaltje gaat niet over de sociale, culturele of religieuze diversiteit.  Dit gaat over de diversiteit op een ander gebied.

Hoe kan het bestaan dat in een klein landje als Nederland het mogelijk is en zelfs bevorderd wordt dat elk dorp of gemeente zijn eigen afvalbeleid moet en kan  maken?  Stel je eens voor dat een bedrijf met tientallen  vestigingen toe zou staan dat elke vestiging zijn eigen beleid op gebied van assortiment, marges, verkoopformules en dergelijke zou mogen of moeten maken. Dat bedrijf zal een kort leven beschoren zijn.   Maar in het bestuur van ons land gebeurt dat dus wel. Dit bestuur zal niet gauw failliet gaan, want de belastingbetalers betalen de kosten.

Ik beperk me hier  tot de afvalverwerking omdat dat zo lekker concreet en voor iedereen dichtbij is. En ook nog een beetje actueel. Maar ik denk dat er meer onderwerpen te vinden zijn.

Allerlei  gemeentes huren nu een duur consultancy-bedrijf in dat gaat onderzoeken wat de voor die gemeente specifieke en unieke situaties zijn.  En ja, die worden uiteraard gevonden, want zo’n consultancy-bedrijf denkt ook aan zijn eigen duurzaamheid. Gevolg is, dat er allerlei varianten en kleinschalige oplossingen meer dan eens worden bedacht, uitgeprobeerd en soms zelf weer bij het vuil gezet. Om toch enige schaalgrootte te bereiken worden er dan weer wel samenwerkingsverbanden opgetuigd met gemeentes “in de buurt” om zo toch nog enig voordeel te bereiken bij het afsluiten van contracten.

Door al dat kleinschalige gedoe blijven we achter lopen op wat er technisch mogelijk is en lopen de kosten meer op dan nodig.

In de gemeenteraden wordt er flink gedebatteerd en de voorbeelden van “ bij mij thuis …”  zijn  niet zeldzaam, maar ook absoluut niet ter zake. Want wat zegt één huishouden over die andere duizenden  in een  woonplaats?

Wat zou het mooi zijn als nieuwe inzichten en technische mogelijkheden op voldoende grote schaal eerst eens in een pilotgebied worden geïmplementeerd en ontdaan worden van kinderziektes. En die oplossingen dan voor het hele land als de en enige realiteit  ingevoerd gaan worden.   Want echt, alles wat we in Maassluis tegenkomen aan vormen van huisvesting, wijken, gekleurde containers  en inwoners die gemotiveerd moeten worden tot ander gedrag,   is echt niet anders dan in de rest van Nederland.

Tja, de gemeenteraden en wethouders  raken dan  natuurlijk wel een boeiend onderwerp voor debatten kwijt, maar goed, er zijn nog meer dan voldoende serieuzere kwesties over. Wellicht blijft daar dan ook wat meer geld en daadkracht voor over.

Wat denkt u van Jeugdzorg? Of Armoedebeleid?  Of Eenzaamheid?

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗