Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 82
LAT, BOM, MOB, ONS, FWB allemaal bijzondere afkortingen die betrekking hebben op de soort van relatie die wij mensen met elkaar onderhouden, sommige zijn al wat ouder, sommige zijn van “deze tijd”. De gemene deler is dat ze allemaal iets zeggen over de soort van relatie die 2 mensen met elkaar kunnen hebben. Verder maakt het ook duidelijk waar de prioriteiten liggen van degene die het gebruikt.
Ik ben eigenlijk wel benieuwd of u alle afkortingen kent?
LAT zal niet zo moeilijk zijn, Living Apart Together.
BOM, de Bewust Ongehuwde Moeder.
FWB zal al wat moeilijker worden denk ik, Friends With Benefits.
ONS, One Night Stand.
MOB, heb ik persoonlijk wat langer over moeten nadenken maar betekent dus Money Over Bitches
Eigenlijk best wel bijzonder dat we voor zoiets kostbaars als relaties afkortingen zijn gaan gebruiken. In deze tijd van alles snel willen doen en geen tijd en energie meer willen spenderen aan het opbouwen van een relatie kan je wel in één keer duidelijk maken waar je naar op zoek bent en de ander weet in een oogopslag waar die aan toe is.
Terwijl ik hier zo over aan het mijmeren was kwam de afkorting LAT weer terug en opeens kreeg ik een ingeving. Is LAT uiteindelijk niet de oplossing voor het hele woonruimte vraagstuk?
Ja, u dacht natuurlijk dat deze column over relaties zou gaan maar nee, hij maakt een bijzondere wending!
Living Apart Together,
Moeten we ons niet veel meer richten op nieuwe vormen van wonen in plaats van telkens bij te bouwen? Hoe lang kunnen we überhaupt nog doorgaan met maar bijbouwen? Raakt ons land, onze stad niet eens een keer volgebouwd?
Ik denk dat de uitdaging veel meer gezocht kan worden in andere vormen van wonen. Een voorbeeld wat je tegenwoordig vaker voorbij ziet komen zijn mensen die op zoek zijn naar een woning waar ook een kleine woonunit aangekoppeld zit voor een vader of moeder die nog wel zelfstandig wil en kan wonen maar met ondersteuning. Vaak gekozen door kinderen om een oogje in het zeil te kunnen houden en wat zorgtaken op zich te kunnen nemen maar waarom zou deze optie niet ook kunnen dienen als gedeeltelijke oplossing voor het woonruimte vraagstuk en als gedeeltelijke oplossing voor het vraagstuk over eenzaamheid.
Andersom kan het trouwens ook heel goed werken; ouders die een gedeelte van de woning of aanbouw hebben om hun kinderen de ruimte te geven op zichzelf te wonen maar nog wel in de buurt van familie om die eerste jaren wat te vergemakkelijken. Voor jonge mensen is het tegenwoordig bijna niet meer te doen om woonruimte te vinden maar ook niet om al die kosten te kunnen dragen, dit zou dus een prima oplossing kunnen zijn om jongeren een goede start te kunnen geven. Op een rustige manier kunnen leren wat het betekent om op jezelf te wonen en toch ook nog de geborgenheid van thuis vlakbij hebben.
Voor nu zijn er, bij mijn weten, nog geen huurhuizen die voldoen aan dit soort profielen maar ik denk dat dit zeker gestimuleerd zou kunnen worden en dat er bij toekomstige nieuwbouwprojecten veel meer rekening gehouden kan worden met dit soort alternatieve woonopties.
Een ander alternatief word ons door Corona geschonken, nu steeds meer mensen thuiswerken – en daar voor de toekomst ook veel meer naar toe gewerkt wordt – komen er steeds meer kantoorpanden leeg te staan. Deze kantoorpanden kunnen prima geschikt worden gemaakt voor woonruimte. Ook hier kun je alternatieve vormen bedenken. Jongeren en ouderen kunnen samenwonen op een etage. Ze kunnen elkaar helpen tenslotte helpen, ouderen beschikken over levenservaring en jongeren beschikken over de nieuwste kennis. Je kunt korting op de huur geven als mensen deelnemen aan gemeenschapsactiviteiten, bijvoorbeeld het koken van maaltijden voor elkaar, de ramen zemen (wat immers niet meer word vergoed vanuit de WMO) of het voeren van een wekelijks vragenuurtje voor alle zaken waarvan men niet weet welke aanpak het beste is.
Ik zie legio kansen voor het Living Apart Together, 2.0., zoals
Ik lees in bovenstaand artikel dat ik gelukkig niet de enige ben die mogelijkheden ziet in een nieuwe aanpak voor het woonruimte vraagstuk. Er is een initiatief gestart om de mogelijkheden van Knarrenhof Waterweg te onderzoeken. Ik kan dit alleen maar toejuichen want ik ben er echt van overtuigd dat we het woonruimte probleem niet alleen kunnen oplossen door meer huizen te bouwen.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 219 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
Er zijn investeerders genoeg om bestaande (lege) kantoor/bedrijfsgebouwen te willen ombouwen tot wooncomplexen. Alleen zitten vaak de plaatselijke overheden in hun comfortzone en werken nou niet bepaalt mee om zoiets ook financieel haalbaar te maken. maw het eisenpakket ligt soms zo hoog dat menig investeerder afhaakt.
Je zou kunnen denken dat de overheid zulke projecten ook zelf ter hand zou kunnen nemen als opdrachtgever maar dat gebeurd nauwelijks.
Eens! ook met Hans. Zeker 10 jaar geleden, aangedragen een collega, die bezig was met een project, inmiddels doet hij dat met medestanders, huizen met verplaatsbare wanden, zoals Trudy beschrijft, voor jongeren die geen huis (nog) hebben maar meer privacy, andersom kleiner wonen en unit verhuren aan student bv. of later voor verpleegster als bewoners hulp nodig hebben vooral fysiek. Niemand is er ooit op ingegaan, Sociale Uylenstaete zou mooi zijn, jong en oud, tegen eenzaamheid en gepast wonen.