Column(88): Lang leve Netflix

column nr: 88

Lang leve Netflix! Ik weet niet of ik anders die hele lockdown wel doorkom. Daar gaan we weer dacht ik toen de signalen naar buiten druppelden dat de lockdown eraan ging komen. Winkels dicht, scholen dicht, theaters dicht… Op social media zie ik een hoop paniek, frustratie en verdriet en ik snap het, ik voel het. Ik merk bij mezelf dat als ik er erg lang over nadenk, ik het eigenlijk aan het uitvergroten ben, de situatie maak ik dan eigenlijk nog erger.

Ik krijg dan last van gevoelens als benauwdheid, voel me bekneld en het idee dat mijn vrijheid me afgenomen wordt.

Het piekeren over de hele situatie levert me echter ook weer waardevolle informatie op. Wat is nou eigenlijk de worst-case scenario wat ik voor mezelf kan bedenken? Ik ben chronisch patiënt en dus kwetsbaar. Het ergste wat ik voor mezelf kan bedenken is dat ik ziek word, mijn lijf het niet aankan en ik kom te overlijden. Behalve dat ik dat dan sneu zou vinden voor mijn dochter ben ik zelf eigenlijk niet bang om dood te gaan dus dat scheelt dan weer.

Een ander doemscenario wat in mij opkomt is dat mijn geliefden komen te overlijden en ik geen afscheid van ze kan nemen. Ik heb verhalen gelezen over mensen die niet meer bij hun geliefden mochten en deze in totale afzondering kwamen te overlijden, dit lijkt me echt het verschrikkelijkste wat je kan overkomen. Die gedachtegang levert aan de andere kant ook weer iets op. Het maakte voor mij duidelijk dat ik aan sommige mensen meer aandacht wil besteden, mooie mensen die vaak, op de achtergrond, wel een belangrijke plek in mijn leven hebben.

Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik vertrouwen blijf houden in een “goede afloop”? Ik merk dat het al veel scheelt als ik niet te veel nadenk over de lange termijn, over “na 19 januari”. Ik denk na over vandaag en over morgen en daar stopt het dan ook. Ik probeer me te focussen op de positieven dingen die deze tijd heeft gebracht zoals bijvoorbeeld de knuffelberen voor de kinderen of de leuke teksten op “zwerfkeien” die mensen beschrijven / beschilderen en voor anderen achterlaten. Links om of rechts om, of je gelooft in Corona als nieuwe ziekte of je gelooft dat Corona een groot complot is van de regering, beide kanten geloven stellig dat het beter wordt en er grootste veranderingen komen. Ondanks die grote tegenstellingen is er dus ook daar iets wat ons weer verbindt!

Voor mij is deze moeilijke tijd ook een tijd van bezinning geworden. De sneltrein waarin ik zat, kwam zo plots en abrupt tot stilstand dat ik in eerste instantie naar mogelijkheden op zoek ging om die trein weer op gang te krijgen, maar toen dat niet lukte kwam ik een soort van verdoofd en verwonderd op de bank terecht. Er ontstonden nieuwe mogelijkheden. Ik kreeg meer tijd en energie om uitgebreidere maaltijden te koken en nieuwe recepten uit te proberen, mezelf te verdiepen in gezond eten en welke combinaties wel en juist niet goed zijn. Ik ben ook “zachter” voor mezelf geworden, als ik een keer langer wil Netflix-en voel ik me daar niet meer schuldig over maar kan ik er juist van genieten. Ik ontdekte dat Netflix niet alleen maar series en films heeft maar ook hele interessante documentaires en als je de instellingen wijzigt naar Engels er nog veel meer titels tot je beschikking komen. Ja, Netflix is wel mijn kameraad geworden in deze tijd, een geweldige uitvinding.

Ik ontdekte dat er nog veel meer mooie dingen zijn waar ik dan weer dankbaar voor ben. Het klinkt misschien heel raar maar ik kan ontzettend genieten van andere mensen die de creativiteit en het lef hebben gevonden om hun werk om te zetten naar iets wat in deze tijd wel verdiensten oplevert. ZZP`ers die noodgedwongen moesten stoppen met hun onderneming maar een doorstart konden maken of mensen die hun werk kwijt raakten maar nieuwe mogelijkheden ontdekten en/of juist in deze moeilijke tijd als ZZP `er toch vorm gaven aan een nieuwe onderneming. Echt respect voor iedereen die er toch wat van probeert te maken!!

Aan al die mensen die er af en toe helemaal doorheen zitten (net als ik) wil ik zeggen: Hou vol, er komt een eind aan en schaam je alsjeblieft niet om af en toe te zeggen dat je het niet meer trekt, dat je even met iemand wil praten, een wandeling wil maken of een bakkie (met afstand) wilt drinken. Ik vind het stoer en krachtig dat je weet waar je grens ligt want niemand kan dit alleen!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗