Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


Patricia is plots last minute bezet en daarom koos zij ervoor om in overleg met de redactie een succesvolle column uit juli 2022 in reprise te plaatsen

Ik sta in Rozenburg in het zonnetje te wachten op de pont. Naast mij zit een oudere man relaxed in zijn scootmobiel ook te wachten. Hij richt zijn ogen op mijn fiets en neemt hem volledig in zich op ‘Mevrouw dat is een hele mooie fiets hoor die u daar heeft’ we raken in gesprek. Ik bevestig hem dat ik ook heel blij ben met mijn fiets.

‘Maar meneer… u heeft zelf ook wel een hele hippe scootmobiel hoor’

‘Ja mevrouw… rijden mag ik niet meer want weet u, ik ben al 90 jaar en beginnend dementerende’

Verwonderd kijk ik hem aan. Zijn bijna rimpelloze bruin gekleurde gezicht van de zon, zijn helderblauwe vrolijke ogen, zijn jeugdige uitstraling, zijn sportieve look… korte broek, pet op… 90 jaar, ik zou het hem niet geven.

Hij vertelt dat zijn vrouw ook dementerende is maar in een wat verder gevorderd stadium, hijzelf zit in een beginfase.

‘Weet u mijn vader zei altijd tegen mij: jongen neem iedere dag zoals hij komt en maak er het beste van… dat heb ik altijd gedaan en dat doe ik nog steeds.’ Er verschijnt een grote glimlach op zijn mond. Ik vermoed dat hij deze wijze raad getrouw heeft opgevolgd en daar nog steeds de vruchten van plukt.

Hij vervolgt zijn verhaal: ’Mijn vader had een bedrijf in Maasluis dat ik heb overgenomen, daar heb ik drie goedlopende bedrijven van kunnen maken. Financieel heb ik me nooit zorgen hoeven te maken, daar heb ik genoeg van. Maar geld is niet alles hoor, ik geef het liever weg aan mensen die het nodig hebben. Zo heb ik tonnen weggeven aan goeie doelen. Ook als mensen in mijn omgeving in de problemen zitten heb ik altijd geld gegeven als ik ze daarmee kon helpen.”

De pont is ondertussen aangemeerd, we zijn er klaar voor om de overtocht te maken. Het verloopt echter niet zo soepel want meneer heeft voor de pont een vaarpasje meegekregen van zijn dochter maar kan daarmee niet overvaren. Hij moet daarmee eerst bij de automaat een kaartje halen vertelt de medewerker hem. Ik zie verwarring ontstaan in zijn denken, hij begrijpt niet wat hij moet doen. Ik besluit met hem mee te gaan. ‘Mocht de pont wegvaren nemen we toch gewoon de volgende’, fluister ik hem toe. De zon schijnt en we hebben geen haast.

Hij lacht en lijkt wat gerustgesteld.

Er blijken meerdere mensen bij de betaalpaal te staan die ook moeite hebben om de stappen te doorlopen die de automaat van ze vraagt. Ik zie wat onrust en gehaast, misschien vaart de pont zo wel weg. Een medewerkster van de pont is behulpzaam en helpt ze verder.

Nu zijn wij aan de beurt, Ik wil afstappen van mijn fiets maar die valt om. De medewerkster probeert met de vaarpas van meneer een kaartje te bemachtigen, echter ze snapt zelf ook niet hoe dit werkt. Ze moet terug naar de pont. Ik besluit te betalen met mijn eigen bankpas. Missie volbracht!. We keren terug naar de pont.

Ik voeg me bij de fietsers en meneer met zijn stoere luxe scootmobiel tussen de auto’s.

Eenmaal gesetteld komt meneer naar me toelopen met 1 euro 20 in zijn hand om me terug te betalen. Ik wil hem dat kaartje graag geven maar hij staat erop!

De veerpont wiegt heen en weer en ik zie meneer meebewegen, ik maak me een beetje zorgen om zijn instabiele houding. Ik pak hem bij z’n ellenbogen en wil hem terugbrengen naar zijn scootmobiel maar daar heeft hij nog geen zin in en hij  vertelt verder: ‘Weet u ik vind dat iedereen maximaal 10 miljoen euro in zijn bezit mag hebben, de rest moet naar mensen die het nodig hebben.’

‘Maar meneer 10 miljoen is nog een hoop geld hoor. Het is bewezen dat als we alles eerlijk verdelen op aarde er genoeg is voor iedereen. Echter 10 miljoen lijkt me wat veel om dat doel te kunnen verwezenlijken. Hij kijkt me met lachende ogen aan en zeg: ’Ja maar met 10 miljoen kan je nog in een ruime villa wonen, een jacht kopen op vakantie gaan en de dingen doen die je wil doen’.

Ik realiseer me dat deze meneer vast een luxe leven gewend is en daarvan geniet.

De pont is aangekomen in Maasluis, meneer is veilig teruggekeerd naar zijn scootmobiel en ik fiets rustig de pont af richting huis. In mijn ooghoeken zie ik dat meneer zijn gaspedalen flink heeft indrukt en langs me heen sjeest de weg op…een beetje F1 gevoel krijg ik erbij …oeps als dat maar goed gaat…

Ondanks de moeilijke situatie waarin hij verkeert met zijn vrouw en de kennis van wat hem te wachten staat, lijkt hij ieder geval deze dag te plukken en daar in volle teugen van te genieten…

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 345 lezers

Patricia van Lingen

Patricia van Lingen

Patricia van Lingen | activiteitenbegeleidster | buurtcentrum De Hooftzaak |
verbinding verwondering inspiratie | Dichteres | Boomredder