Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

column nr: 9

Als je op 5 mei aan de beurt bent voor de column hier, dan heb je vanzelf het onderwerp al.

Ja, ik vier vijf mei. Ook al heb ik de Tweede Wereldoorlog en dus ook de bevrijding niet meegemaakt en geen actieve herinnering aan andere oorlogssituaties. Iets daarvan heb ik wel gevoeld toen ik een jaar na de Yom Kippoer oorlog in Israël werkte. Op diezelfde dag, dat jaar later, was de spanning om te snijden in de kibboets tegen de grens met Libanon. Alle dienst- en mobiliteitsplichtigen waren opgeroepen en alleen enkele senioren waren nog aanwezig, goed gewapend, voor het geval dat: “Dit gaat ons geen tweede keer overkomen”.

Daarna, tijdens mijn dienstplicht, ja zo oud ben ik dan weer wel, werden mij schrikverhalen voorgehouden over die vreselijke vijanden achter het IJzeren Gordijn. Ik moest leren het verschil te zien tussen een Russische en een Amerikaanse tank, om zelf zo’n rupsvoertuig te besturen, hoe je een handgranaat gooit zonder zelf geraakt te worden door de scherven en om te schieten in volslagen duisternis en daarbij richten met een infraroodkijker. Toen ontdekte men dat ik enigermate kleurenblind was, want ik zag echt geen klap door die kijker: alles grijsachtig groen. Ik hoorde ze natuurlijk wel, die klappen. Tot zover mijn zeer beperkte ervaringen met oorlog-achtige situaties. Maar met oorlog zelf, nee, gelukkig niet.

Bevrijding is het begin of herstel van vrijheid. Een situatie waarin wij de mogelijkheid hebben om onze verantwoordelijkheid (weer) te nemen en onszelf te ontplooien en daar anderen van mee te laten profiteren. Geen ander mens die bepaalt hoe jij je ding doet. Wel hebben we, in onze democratie, regels met elkaar afgesproken om anderen in ons enthousiasme niet te hinderen of te benadelen en zij die het minder goed hebben, te ondersteunen; dat is ook verantwoordelijkheid.

In afgelopen 75 jaar zijn er veel regels bijgemaakt. Gemeenteraden, Provinciale Staten, de Tweede en Eerste Kamer, de EU, de VN: al deze organen komen regelmatig met nieuwe regels (waaronder ook te verstaan: plaatselijke verordeningen, bestemmingsplannen, bestuurlijke maatregelen, coördinatie regelingen, noodverordeningen (hoe actueel in deze Corona-tijd), wetten, resoluties, etc, etc). Hoe verder zo’n orgaan letterlijk van je bed verwijderd is, des te meer kan je je afvragen hoeveel invloed je daar nog op hebt en hoe democratisch zoiets tot stand gekomen is. Maar dat terzijde.

Wist u, bijvoorbeeld, dat er in Brussel (of Straatsburg, waar zaten ze op dat moment?) bepaald is hoeveel een jam-fabrikant mag sjoemelen bij het vullen van potjes jam? (450gr e) Dat is toch geweldig ! Om u, als jam-consument, te beschermen. En van het potje jam gaat het via via nu over uw pensioen, immigratie, klimaatwetten, nieuwe EU-kandidaatlanden, giga euro-noodfondsen en over uw vaccinatie-paspoort. Een greep uit de agenda van de EU. Alles om u te beschermen of uw leven te verrijken. Met uitkomsten (lees: regels), die uw verantwoordelijkheid ter zake zullen reduceren tot de plicht om die regels op te volgen en mee te betalen aan die kostbare ambities. Maar wat gebeurt er met uw vrijheid?

En in Nederland? Er wordt gewerkt aan een voorstel om het lidmaatschap van de EU te verankeren in onze grondwet. En er wordt over nagedacht om aspecten van de Corona-noodverordeningen om te zetten in reguliere wetten. Over vrijheid gesproken. Waar zullen we staan bij het volgende lustrum?

Vrijheid en verantwoordelijkheid: die twee horen voor mij stevig bij elkaar. Neem een mens zijn verantwoordelijkheid af door een veelheid aan regels en zie daar, ook zijn vrijheid is hem ontnomen. We zien het ook dichtbij: in de zorg, in het onderwijs, in allerlei bestuursorganen: alles moet volgens regels, protocollen, normen, marges, benchmarking en afvinklijstjes: … maar wie is er verantwoordelijk en waar is uw vrijheid gebleven?

Vrijheid is balanceren tussen reguleren en verantwoordelijk (kunnen) zijn. Sta daar serieus bij stil als u weer eens zo’n hokje rood mag maken.

Terug naar Yom Kippoer AM 5731: een jaar na die angstige oorlog daar: mijn werk op dat moment was om het huisvuil op te halen, zonder regels. Ik wist waar ik verantwoordelijk voor was en had alle vrijheid om het goed te doen. O ja, wel oppassen voor die laagovervliegende Phantoms.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 142 lezers

Editor's Rating

Een column die staat als een huis. Leo raakt essentiële onderwerpen aan waarin velen zich volledig mee kunnen identificeren.
Leo vdWel

Leo vdWel

Leo van der Wel | columnist 2018-2022
Steunraadslid ChristenUnie 2014-2022 | Gepensioneerd | Bestuurslid van Stichting Present