Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Column nr: 9

Het was begin jaren ‘80. Ik was nog klein en het leven was eenvoudig. Overzichtelijk. Ik ging naar school. Een continurooster bestond nog niet. Combinatiegroepen ook niet. Op de kleuterschool kwam ik binnen en al die jaren zat ik met dezelfde kinderen in de klas. Van de kleuterschool naar de 1e en zo door (…) tot aan de 6e klas. De directeur van onze school was tevens onderwijzer. Streng maar rechtvaardig. Tussen de middag liepen we van school naar huis waar we even tot rust kwamen. Uit de drukte. Een boterham en een bekertje melk. Op woensdag gerookte vis en op vrijdag een gebakken eitje op brood. 

Na schooltijd speelden we, vooral buiten. Stoepranden, Stand in de Mand, touwtje springen en knikkeren. Spelen met een tennisbal. Daar hadden wij er bijzonder veel van. Op zomerse dagen ging ik samen met mijn hartsvriendin uit varen. Wij hadden een kunststof bootje. De ‘Rakker 210’. Daarmee konden we over de slootjes varen, op avontuur tussen de weilanden, helemaal tot aan het volgende dorp! Onderweg passeerden we de achterzijde van de tennisbanen. Ondanks de metershoge hekken werden er regelmatig ballen overheen geslagen. De gele balletjes dreven tussen het kroos of in het riet. Wij visten ze op, spoelden ze af en lieten ze drogen in de zon… mooi was dat. Die ballen stuiterden geweldig! Eindeloos, tegen de hoge muur en weer vangen. Kleine kikkertjes vangen deden we ook. Glibberig gevoel… gauw weer vrij. We hadden zelf een broodpakketje klaar gemaakt. Een pakje drinken en een appel. Heerlijk om dat te eten – in ònze boot! Natuurlijk gingen we wel eens het water in. Van zonnebrand hadden we nog nooit gehoord. Daar kwamen we later achter …

Dagen leken eindeloos. Genieten. In het moment. Van simpele dingen. Zaterdag naar de padvinderij, ‘s avonds macaroni eten en opblijven. Op TV kwam gezellig familievermaak. Een glaasje prik en een roze koek. De AVRO’s Wie kent Kwis met Fred Oster…

Koningsdag 2020 ofwel de Willem Alex- Andersdag

Het is een zomerse dag. De kinderen zijn vrij en de vlag mag uit! Op televisie verschijnen beelden van het Koninklijk Huis. Oranje jurkjes voor de meisjes, manlief in een vrolijk poloshirt en uit de verkleedkist komt een majestueuze miniatuur-mantel met een randje Hermelijn. Onze jongste stapt er parmantig in rond; onze Koning voor een Dag. Buiten hangen vlaggetjes. De buren hebben een kleinschalige huizenroute bedacht voor de kinderen. Een parcours met Oud Hollandse Spelletjes… aan de overzijde prijkt op een tafel een reuzenwuppie. De kinderen mogen er langs voor een spekkie en een bekertje prik. Blikgooien, sjoelen, ringwerpen en spijkerpoepen. Mijn gedachten gaan terug in de tijd. Het gevoel dat er iets ontbreekt.

Weet je nog, vraag ik de buurman.. van de ‘Wie kent Kwis’? Daarin had je zo’n Cavia Race. Die cavia’s met dhr van Rijssen (…) moesten onder een begeleidend muziekje in een bak door een doolhof lopen naar een plank met poortjes. Het getal boven de poortjes waarin de cavia moest lopen was het geldbedrag dat de deelnemers konden winnen. Briljant. Al was het maar omdat ik nooit de voor- of achterkant van die langharige gevallen kon traceren! Donkere kraaloogjes verstopt in een piekerig, pluizig balletje. Wie gaat er winnen? André van Duin of Ron Brandsteder. Corrie van Gorp of toch Jos Brink? Oh, nee.. Corrie is de weg kwijt… Ze loopt weer terug!!

Eenvoudig vermaak. Gewoon gezellig. Koningsdag Nieuwe Stijl. Als schaatsen- die na jaren weer uit het vet mogen. Een instrument na jaren weer van de zolder. Afstoffen. Poetsen… et voilà. Als nieuw. Niets mis mee. Helemaal goed. En genoeg. Zo was Koningsdag. En zo was het vroeger.

Koffie met een tompouce. Maar zonder poespas. 

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 229 lezers

Christel van Berkel

Christel van Berkel

CHRISTEL VAN BERKEL-VERLAAN | Columniste 2 per maand
Chaotische huisvrouw met ADD | Gepassioneerd zangeres en dirigente |
Gezegende vrouw van Arij | Liefdevolle moeder van Siri, Evi & Isaak