Het verlies van een grootouder is een ingrijpende ervaring, al verwachtte ik dat vooraf niet. Het hoort bij het leven; zij hebben mij geboren zien worden en zien opgroeien, terwijl ik hen op een dag zou gaan verliezen. Terwijl de wereld om ons heen blijft draaien, voelt het alsof de tijd even stil staat. Grootouders zijn de dragers van onze geschiedenis, de vertellers van verhalen die ons vormen en verbinden.
Een indrukwekkend lang leven samen.
Opa en oma hebben het lang volgehouden. Ze waren beiden ruim de 90 jaar gepasseerd en hadden een mooi leven achter de rug. Oma had opa al leren kennen rond haar 18e. Dat betekent dat ze elkaar bijna 80 jaar hebben gekend en lief en leed hebben gedeeld. Met name het afgelopen jaar, maar ook daarvoor al, raakten we opa langzaam kwijt aan dementie. Hij wist niet meer wie we waren, maar ach, tegen bezoek ben je vriendelijk. En dus zat hij glimlachend naar je te knikken en zijn onsamenhangende verhaal te doen. Een schrijnend contrast met de intelligente man die hij ooit was geweest. Oma was helder tot de laatste snik. Afgelopen zomer ging het al even niet zo best en hebben we samen op onze rug op bed naast elkaar liggen praten. Dat scheelde opstaan tenslotte. En je kreeg er onverwachts mooie gesprekken van.
Oma had omwille van opa dapper volgehouden, maar toen hij wegviel, was het voor haar (onbewust?) ook genoeg. Het veroorzaakt een vreemd besef van eindigheid. Nu is mijn vader ‘de oudste’ bovenaan de piramide. Dat voelt kwetsbaarder. Er zijn met het verlies van deze generatie ook verhalen en tradities weggevallen. Tradities zijn de ankers in het leven. Ze geven ons een gevoel van continuïteit en veiligheid, vooral in tijden van verandering en verlies. Mijn grootouders hadden hun eigen rituelen, van de beruchte rollade met boontjes bij bezoek; opa schilde dan uiteraard de aardappels. Oma werkte een jaar lang aan kerst- en verjaardagskaarten voor vrienden en familie. Opa zette de thermostaat steeds wat lager; het leven was al duur genoeg en oma hield, net als ik, van glimmertjes. ‘Net een stel eksters’. Nu zijn deze momenten kostbare herinneringen, maar ook een inspiratie om ze voort te zetten op onze eigen manier.
Verhalen als Erfenis
Het verlies van opa en oma leert me ook de waarde van verhalen. Elk verhaal dat zij vertelden, draagt een boodschap van eerdere tradities, stukjes cultuur en geschiedenis. Ze hebben de tweede wereldoorlog en de opbouwperiode erna meegemaakt, de komst van televisie, auto, elektriciteit, wasmachine, verwarming en computer. Ze hebben de rol van de vrouw en de sociale omgangsvormen flink zien veranderen. Kortom: Ze hebben een indrukwekkende eeuw meegemaakt. Het is aan ons om hun verhalen te blijven delen, niet alleen ter nagedachtenis, maar ook als een manier om onze identiteit en cultuur te behouden en door te geven.
Verlies is nooit gemakkelijk, maar het biedt ook een kans om stil te staan bij de verhalen die we hebben gehoord. Terwijl ik opa en oma mis, denk ik ook aan de mooie herinneringen die ze me hebben meegegeven. Ik begrijp de waarde van hun verhalen nu sterker. We schrijven verder aan ons eigen verhaal en zullen dat weer doorgeven aan de volgende generatie.
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 204 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
In één woord mooi en herkenbaar!