Wij waren een paar weken buiten de landsgrenzen. Dat gaf wat rust en we konden toch ons kikkerlandje op afstand volgen. Dick Schoof, de surrogaat premier voor Geertje, zagen en zien we al veel te lang worstelen met zijn rol als moreel gegijzelde slaaf. Ik heb zo’n medelijden met die man.
Voor mij heeft hij net als Sywert (wie kent hem nog?) zijn eigen carrière getorpedeerd door één verkeerde keus, een gedurfde maar foute stap. In feite heeft hij zijn eigen hand zwaar overspeeld. Het hoort bij ’the Peter principle: “Iemand blijft stijgen naar het niveau waarop hij uiteindelijk zal disfunctioneren bij gebrek aan het vereiste gewicht “.
Als Schoof op televisie is, zie ik een konijn, een angsthaas die met grote ogen in de koplampen kijkt. Wie goed naar hem luistert, hoort hem korte holle kreten voortdurend herhalen tijdens debatten en persconferenties. Het is geen spreker, hij straalt geen autoriteit uit en… ik geloof hem geen moment.
Dan heb je nog diverse vrouwelijke ministers (althans zij die deze rol hebben toebedeeld gekregen) die nog niet eens gebakken lucht weten te verkopen: Faber, Keizer, Wiersma, Agema, Hermans, Klever. Al deze dames worstelen met hun rol. Ze zijn voornemens te beginnen met een aanvang voor een opzet tot een aanzet voor een raamwerk om … U snapt het: zij vallen in de categorie lieden die enorme watervrees hebben. Leuk voor op een stageplek, maar niet om ons land veilig langs de klippen te navigeren.
Dan zijn er nog de piraten: Wilders, Yezelgüz, Omtzigt en Van der Plas. Deze volleerde poppenspelers trekken voortdurend aan touwtjes, draaikonten waar je bij staat en hebben flexibel meebewegen met elke tegenwind tot kunst verheven: er is geen touw aan vast te knopen qua koers.
Alhoewel… dit Titanic kabinet ligt op ram(p)koers. Er doemt een zeer grote ijsberg op aan de horizon die bereikt wordt in de komende lente.
We kunnen ons voorbereiden op verkiezingen in de tweede helft van 2025. Dan zullen er weer flinke verschuivingen komen in het politieke landschap. En ik vrees niet in de richting die goed is voor ons land.
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 120 lezers
1 Reactie
Simpelweg kun je stellen dat Schoof Rutte2.0 is.
Van tevoren al geregisseerd door Rutte zelf.
Sterker nog, heel stilletjes en vrijwel onzichtbaar regeert Rutte Nederland gewoon nog.