Ik las afgelopen week de Camino van Anya Niewierra. Een vrouw besluit na de zelfmoord van haar man de Camino (*) te lopen in de hoop te begrijpen wat hem zover had gedreven. Gaandeweg ontdekt ze zijn duistere verleden. Het is een aanrader. Het volgende boek ligt al klaar: De zeven zussen van Lucinda Riley. Het schijnt een fantastische serie boeken te zijn.
(*) De pelgrimstocht te voet door Noord-Spanje naar Santiago de Compastella.
Nederland is behoorlijk gedaald op de internationale ladder der onderwijsresultaten. En dat nieuws kwam hard aan. Scholen door heel Nederland gooien hun leesonderwijs op de schop en zoeken nu naar verbeteringen. De meest gehoorde conclusie: leesplezier bevorderen.
Leesenthousiasme
Het leesplezier is zorgwekkend laag onder Nederlandse jeugd en dat heeft een negatieve impact op hun motivatie om meer te lezen. Als school kun je daar drie dingen aan doen. Een samenhangend leesbeleid, een aantrekkelijk aanbod en een leescultuur kweken. Een samenhangend leesbeleid betekent niet alleen dat we verschillende soorten boeken aanbieden, maar ook dat we kinderen leren waarom lezen belangrijk is en hen stimuleren om actief na te denken over verhalen. We kunnen bijvoorbeeld lesgeven over genres en het inhoudelijke verhaal, maar ook over schrijfstijlen en vertelperspectieven, zodat kinderen meer waardering krijgen voor de kracht van verhalen en de stijl van het schrijven. In het aanbod zorgen we dat er een brede keus is, dat er overzicht is en het er aantrekkelijk uitziet. Je moet het boek uit de kast willen trekken. En tenslotte een leescultuur, waarin de leraar de leesbevorderaar is.
De nieuwe richting
Leesplezier wordt in het vaandel geheven. Dat doen we op verschillende manieren. Één van de voornaamste manieren om dat te bevorderen is door voor te lezen. Ik weet nog wel: vroeger op het randje van het bed voor het slapen gaan. Vaste prik. Ma vertelde dat ze dan zelf eerder zat te knikkebollen dan broer en ik. Nóg een bladzijde! Het heeft me liefde voor verhalen bijgebracht. Onlangs las ik de heksen van Roald Dahl weer eens, dit keer met de klas. Het is al een klassieker, maar slaat nog enorm aan dankzij het creatieve woordgebruik van Dahl. De stem van de opperheks was funest; dat hield ik hooguit drie blaadjes vol. Voor komend jaar heb ik me voorgenomen om dat voorlezen een kleine impuls te geven door de kinderen te laten voorlezen. Aan elkaar. Via video als ware het een tiktok filmpje. Tegenwoordig staan kinderen met veel meer gemak voor een camera dan wij. Kinderen kunnen hun voorleesopnames terugkijken, waardoor ze zichzelf kunnen verbeteren en meer vertrouwen krijgen in hun leesvaardigheden. Het biedt bovendien een leuke, creatieve manier om de leeservaring met anderen te delen. Ook ouders kunnen terugzien hoe hun zoon of dochter steeds vloeiender langere zinnen leest.
Chillen bij de verwarming
We hebben in de klas een prachtige verzameling nieuwe boeken gekregen zo vlak voor de vakantie. Mooie verhalen die raken, aan het denken zetten of inspireren. Er heerste een feestelijke stemming toen er voor de eerste keer even gesnuffeld mocht worden. Hoe fijn om tijdens de schooldag een moment te krijgen om met rug tegen de verwarming eens in een nieuw verhaal te duiken. Juf duikt er zelf ook tussen met een boek. Gelukkig ben ik zelf fervent lezer dus het voor-leven kost geen moeite. Chill lezen noemen we het. Er heerst absolute rust om ons heen. Twee kereltjes hebben een hoekje in het lokaal geconfisqueerd: het is hún hoekje nu. Als het aan mij lag, kwamen er nog een leesbankje of een paar kussens bij. Er leunt een klein koppie tegen m’n schouder en af en toe wordt er een stralende glimlach mijn richting op geworpen.
Sushi
Boekenkring, boekensushi of boekendates. Ik moet het de komende tijd wat meer gaan verkennen. Ook dat hoort bij leesplezier. Kinderen kunnen boeken aan elkaar promoten. Boekensushi is een dynamische werkvorm waarin we boeken aan elkaar doorgeven, zodat alle kinderen meerdere boeken kort onder ogen krijgen en een eerste indruk kunnen opdoen. Ze bespreken kort met hun maatje hun eerste indruk. Dit zorgt dat ze hun mening leren vormen en verwoorden en verschillende boeken en genres verkennen. We kunnen erover in gesprek gaan: waarom spreekt een verhaal juist wel of niet aan? Wat herkennen we in de hoofdpersoon?
Leesplezier is niet (meer) zomaar een bijkomstigheid in het onderwijs, het is de sleutel tot de ontwikkeling van nieuwsgierige, kritische en creatieve denkers. We kunnen ervoor zorgen dat leerlingen zich ademloos verliezen in een prachtig of spannend verhaal.
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 112 lezers
2 Reacties
Ik zal het doorgeven aan mijn vrouw, de boekenwurm des huizes.
Ik zal het doorgeven aan mijn vrouw, de boekenwurm des huizes.