Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 94

Het is nog maar de vraag of Sinterklaas dit jaar kan komen. Met Corona en alles. En als hij dan komt hoe de pieten er dit jaar uit gaan zien. Blijkbaar vond Jesse Klaver dat hij dan maar de rol van de Goedheiligman op zich moest nemen. Gewoon voor het geval dat. Als een ware Sinterklaas deelt hij nu namelijk al “cadeautjes” uit.

TIENDUIZEND cadeautjes om wel te verstaan. Als het aan hem ligt, krijg je die zodra je achttien wordt. Daar kan geen envelopje tegenop! Heerlijk shoppen, een verre vakantie. Een mooie auto of gewoon ronduit zuipen in de kroeg. Kunnen die ook weer een beetje bovenop de Coronacrisis komen. Biertjes, gesubsidieerd door de overheid. Welke jong volwassenen wil dat nu niet?

Of beter gezegd welke persoon wil dat nu niet? Want zelfs nu zou ik me wel raad weten met al dat gratis geld. Alleen heb ik het geluk dat ik nu oud genoeg ben om het gezonde verstand én het besef te hebben wat dingen allemaal kosten. Het gemiddelde brein van een achttienjarige is nu eenmaal nog niet voldoende ontwikkeld om verstandig met dat geld om te gaan.

Zelfs toen ik mijn eerste huisje op mijn tweeëntwintigste kocht en me echt wel goed had verdiept in alle kosten, kwam ik nog voor onaangename verrassingen te staan. De ene na de andere rekening landde op mijn mat. Kosten waarvan ik niet eens wist dat je die voorgeschoteld zou krijgen. Ik moest keuzes maken. En zo leerde ik met geld om te gaan. Weten dat mijn pinpas niet oneindig was. Dat mijn rekening geen bodemloze put was.

Tienduizend euro kan een groot verschil maken. Het is het verschil tussen een bijeengeraapt zooitje meubels of een strakke inrichting als je op jezelf gaat. Het is die reis naar de andere kant van de wereld versus Lloret de Mar met duizenden dronken gasten opeengestapeld in vieze discotheken. Het is het verschil met overvolle kledingkasten waarvan je de helft niet draagt tot kritisch elk stuk moeten bekijken of er niet stiekem gaatjes inzitten. Tienduizend euro maakt een groot verschil.

Niemand zou zo’n cadeau weigeren. Niemand. Het idee is dan ook erg leuk. Alleen zie ik wel wat problemen. Want is het niet zo dat de studiefinanciering afgeschaft is? Geld om een toekomst op te bouwen. Nee, die schaffen we af, maar we geven je wel tienduizend euro om over de balk te smijten! Dat je dus aan de ene kant dan die tienduizend krijgt, maar een veelvoud daarvan aan de andere kant moet lenen om te studeren is niet krom? Al staat het natuurlijk wel leuk. Je KRIJGT geld. Alleen zo jammer dat ze dat geld een aantal jaren geleden al van je afgepakt hadden!

En is het niet zo dat je op je achttiende nog helemaal niet zo goed vooruit kan denken en plannen? Dat die tienduizend euro wel heel snel op is als je gaat smijten met geld? Dat het veel lijkt, maar in werkelijkheid zo weg is. Want eerlijk is eerlijk, je leeft naar wat je hebt. Het is echt niet zo dat je meer geld overhoudt als je een dikke salarisvergoeding krijgt. Want met meer inkomsten komen ook de grotere uitgaven. Je wordt makkelijker. Je hebt het geld toch! Tienduizend is ook niet genoeg om een huisje te kopen. Daar moet je tegenwoordig zoveel voor verdienen en nog meer eigen geld voor hebben. Er zullen maar weinig achttienjarige zijn die op instant noedels willen leven, terwijl ze een goed gevulde bankrekening hebben.

Tienduizend euro zorgt er niet voor dat je spontaan weet hoe je met geld om moet gaan. Het maakt je niet bewuster. Integendeel. Je weet pas de waarde van geld is als je het niet hebt. Wanneer je eerst je winkelwagentje terug moet brengen, omdat je die 50 cent nodig hebt om de boodschappen te betalen. Je leert het pas wanneer je drie supermarkten af moet gaan om de aanbiedingen te kunnen scoren. Je begrijpt het pas echt wanneer je voor de vierde avond op rij brood eet omdat het salaris morgen pas gestort wordt. Budgetteren moet je leren.

Al ben ik ook eerlijk genoeg om te zeggen dat ook ik het niet zou weigeren wanneer ik het zou krijgen. Maar goed, gelukkig zijn het alleen maar verkiezingspraatjes. Net als die duizend euro van Rutte destijds. Of de bonus voor iedereen in de zorg. Allemaal beloftes die toch nooit werkelijkheid worden. Want één ding weten we allemaal; Praatjes vullen geen gaatjes!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 238 lezers

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    12 oktober 2020 at 09:46

    “Jesse’s Klavertje 4?!”

  2. Henk van Woerden
    12 oktober 2020 at 08:51

    Hallo Helga, je gaat volgens mij nogal van jezelf uit. Én je hebt een nogal cynisch beeld van de jeugd.
    Mijn ervaring is dat de “jeugd van tegenwoordig” het kind van de rekening is geworden. Stufi is een lening, wonen is onbetaalbaar, moeilijk aan werk komen , werken tegen minimumloon enz enz.
    Dat was voor mijn generatie anders: studie was betaalbaar, overal waren stages en werk, je verdiende niet veel maar de huizenprijzen waren te doen en je kon overal een hypotheek krijgen. Niet dat het altijd makkelijk was maar je kon een eigen leven opbouwen.
    En daar knelt het het voor “de jeugd van tegenwoordig”.

    Goed van GroenLinks dat ze dat zien en er iets aan willen doen.