Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Kinderen spreken de waarheid, stellen hun vragen zonder gêne… Geweldig! Zo ook een van mijn kleinkids die heel serieus vraagt, terwijl zij haar grote boodschap doet en ik keurig wacht totdat ze klaar is.

“Oma, ben jij een propper of een vouwer?”

Huh…..?!?!?

“Nou, ik bedoel…vouw jij je wc papier of maak je een propje als je je billen af veegt.”

Geweldig wat een kind bezig houdt.
En ja, ik geef serieus antwoord en nee, dat antwoord deel ik niet.

Versprekingen, bijzondere woordkeus… ik geniet ervan. Zo had onze jongste zoon, toen hij klein was, stellig de overtuiging dat hij “korting” had en moest ik vooral aan zijn voorhoofd voelen om de “korting” te voelen. Terwijl de oudste het woord lantarenpaal verbasterde …hij reed met regelmaat met zijn skelter tegen de “palantentaal” op de stoep.

Kinderpraat of gedachtengoed, geweldig!

Zo ook laatst in een restaurant. Naast ons gezelschap zit een jonge vrouw met vier kinderen, drie meiden en 1 knul, zo’n Dalton rijtje.

Terwijl ons gezelschap heerlijk geniet van de maaltijd geniet ik des te meer van het korte gesprek naast mij. Een echt meidengesprek, moeder praat met de twee oudste meiden. De jongen en het jongste meisje houden zich wijselijk verre van dit volgens hun ‘stomme gesprek’. Ieder is naarstig allerlei pedagogische kleurspelletjes aan het doen in een eigen blad.

Plots stelt het jongste meisje een onverwachte vraag op een serieuze toon. “Mama, toen ik een baby was zat ik in jouw buik, hè ?” De jongen kleurt onverstoorbaar door. De moeder knikt stellig en beaamt het met woorden: “Ja, dat klopt net zoals alle baby’s in de buik van de moeder zaten.”

Ik vraag mij dan altijd af … waar komt nou ineens zo’n vraag vandaan?

Stilte… ze richt haar aandacht weer op haar kunstwerk en gaat verder net zoals de gesprekken van de twee meiden met hun moeder verder gaan.

Dan plots komt de vraag: “Maar hoe ben ik dan uit jouw buik gekomen?”, vraagt ze haar moeder en houdt haar hoofdje schuin.

Die vraag trekt wel de aandacht van de jongen, hij stopt met kleuren en hij kijkt zijn moeder ook vragend aan.

“Nou, je weet … meisjes hebben grote en kleine billen, dus uit de kleine billen daar worden baby’s uit geboren. Dus jullie zijn allemaal uit mijn kleine billen geboren.”

Als door een speld geprikt schrikt de jongen op en zegt verontwaardigd: “Nou, ik ben echt niet uit jou kleine billen gekomen hoor, echt niet!!!!”

Hij vouwt demonstratief zijn armen over elkaar en kijkt zijn moeder boos aan…

Ik had even kort oogcontact met het moedertje, ik gaf haar een knipoog en dacht: Nou moedertje ga dat maar eens recht praten.

Fijn weekeind, vier het leven.
Geniet van en met elkaar.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 403 lezers



Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - 2/ 2020

1 Reactie

  1. janny weeda
    8 oktober 2022 at 10:26

    geweldig wat een verhaal weer en ja probeer dat maar eens recht te breien hahaha