Column:Modern Paasfeest??

Dit is mijn laatste gastcolumn. In juni wordt ik officieel bevestigd als voorganger binnen het Leger des Heils; en ga naar Arnhem om daar leiding te geven aan het Leger des Heils-korps. Ik heb de afgelopen jaren veel geleerd en ontdekt in Maassluis, en bedank de mensen die door gesprekjes, ontmoetingen en verrassende momenten daar aan hebben bijgedragen. Ik vond het mooi dat ik een paar keer een column heb mogen verzorgen.

Het afgelopen weekend hebben we Pasen gevierd. Een feest met veel lekkers, chocola, eieren. Misschien hebben we donderdag nog wel the Passion gezien, op Nederland 2. Het is het verhaal dat op Goede Vrijdag herdacht wordt. Jezus die gekruisigd werd. Een ongemakkelijk en een beetje eng verhaal dat we eigenlijk liever vergeten of vervangen door lente-gezelligheid, paashazen en lekker eten.

Ik wil niet heel theologisch gaan doen; maar Jezus’ kruisiging is onderdeel van deze lijdende wereld. Een samenleving met mooie, maar ook veel ellendige momenten. Juist in die paashazen-knusheid staat daar dat verhaal van lijden. Een onhandig en ongemakkelijk verhaal. Het is een verhaal dat onze tekortkomingen blootlegt. Ook vandaag, ook in Maassluis. Relaties die op de klippen lopen door ruzies, kinderen die daar de dupe van zijn. Rouw, geweld, inbraken. Het is om moedeloos van te worden. Ik geloof dat we het echt niet allemaal met opzet doen, maar soms overkomt het ons gewoon, en staan we met de scherven van ons leven in de handen.

Maar het mooie van het christelijk Paasverhaal is dat het met het lijden niet ophoudt! Paasfeest is het feest van het leven! Van nieuwe kansen, nieuwe hoop, een nieuw leven. Hoe uitzichtloos het ook lijkt; er is een nieuwe kans. En dat laat The Passion dan weer niet zien. Een gemiste kans, als je het mij vraagt.

Ik hoop van harte dat we daarom het Paasfeest niet gebruiken als tijdelijke uitvlucht van de ellende, maar dat we echt de hoop en het nieuwe leven mogen ervaren. Er is leven! Er is een nieuwe kans!

Ik hoop dat de afgelopen dagen niet alleen maar bestond uit veel eten en struinen op de meubelboulevard, maar dat we ook konden zien dat er meer is dan dat. En dat houdt niet op als we deze week weer overgaan tot de orde van de dag, met alle plezierige en moeilijke dingen. Christelijk of niet; er is leven!

Jeroen Herben