column nr 24

Het snoep was ingekocht, de vleermuizen hingen in de bomen in de voortuin en de afgerukte voeten en handen lagen ter decoratie bij de voordeur. Wij waren klaar voor alle trick-or-treaters bij ons in de wijk. En wat kwamen er een hoop engerds langs de deur.

Ik ben altijd al een fan geweest van Halloween. De adrenaline die je voelt wanneer je door een spookhuis banjert, verschillende make-up looks creëren die zo uit The Walking Dead kunnen komen en de creativiteit in het versieren van je huis. Daarom ben ik ook enorm enthousiast dat de populariteit in ons kleine landje steeds meer begint toe te nemen en het aanbod in de winkels steeds groter wordt. Helaas is er een groep die vindt dat Halloween niet bij ons land past. En dat werd duidelijk gemaakt in een dorp niet ver van Maassluis, a little place called Maasland waar vorig jaar een enorm groot Halloweenfeest plaatsvond waar 3000 inwoners op af kwamen.

Tegenstanders uit een protestant-christelijke hoek die het feest zien als demonisch, duister, satanisch en hekserij namen het feest onder vuur. Als resultaat trokken sponsoren zich terug en was er geen ruimte meer voor spookhuizen, griezels of andere spookachtige taferelen. Ik kan mij niet geheel aan de indruk onttrekken dat als dit een andere groep was geweest dan Protestants/ Christelijk/ Katholiek, dit een grote rel had veroorzaakt in Nederland. “Want hoe durft zo’n kleine groep een feest voor iedereen te verpesten”, hoor ik iedereen roepen tijdens de jaarlijkse, en inmiddels traditionele Zwarte Pietendiscussie. Wellicht appels met peren vergelijken, maar de essentie blijft hetzelfde. De geloofsovertuigingen of opvattingen van een of meerdere personen worden dusdanig aan de overige bevolking opgedrongen dat een feest er de dupe van is.

De zogenoemde dorpsrel zorgde voor een negatieve discussie (van korte duur) of Halloween het feest van de duivel is en afgeschaft moet worden. Gelukkig was 84% van de bevolking het oneens met deze stelling. Ik ben blij dat Maasland toch heeft besloten door te gaan, al is het op een kleinere manier, samen met de inwoners die het de kinderen wél gunnen om een leuk feest te vieren. Ook is het een manier om de saamhorigheid van een stad te verbeteren.

Zoals gezegd waren wij in Maassluis ook een van de vele huizen in de wijk die meededen aan de buurtoptocht. Vriendlief kreeg de dag voor de Halloweenoptocht tal van ideeën om van onze voortuin de leukste en griezeligste plek van de hele buurt te maken. Van glasvezel en een beamer om hologrammen te maken en zo spoken en geesten tot leven te wekken tot verschillende maskers, Halloween snoep en bloedspetters, er was overal aan gedacht.
Gedurende de avond kregen we diverse kinderen, en bijbehorende ouders die wellicht nog enthousiaster waren door de spoken, aan de deur voor snoep en fotomomenten met een echte geest. Blije kinderhoofdjes die ’trick or treat’ riepen maakten de avond een succes. Een leuk evenement en een hoog saamhorigheidsgevoel.

Aan het eind van de avond werd de engste tuin uitgeroepen met als prijs een flesje wijn gekozen door de jury, deze bestond uiteraard uit al die kleine engnekken die aan de deur kwamen in de meest monsterlijke creaties.

Helaas, wij waren het niet geworden. Vriendlief wist niet dat het een wedstrijd was en is nu vastbesloten volgend jaar te winnen. Met zijn ideeën en creaties zit het wel goed, maar zijn fratsen ken ik ook al te goed.

Laten we hopen dat die spelbrekers zoals in Maasland zijn plannetjes niet zullen dwarsbomen, want wat hij dan in petto zal hebben… trick or treat?

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert | Vrijdagcolumist 2016-2019 | PR & Marketing | Kiru-Projects | Theater Stadsgehoorzaal Vlaardingen

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    4 november 2017 at 01:10

    “Hallo-ween”

    Feest van engerds,griezels,naarlingen,
    uitgedost in gekste kledingen.
    Jagen zij schrik aan,
    dat is hun bestaan,
    ben blij dat ze weer heel snel gingen!