Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Dit is mijn gouden column. Nummer 50. Een moment waar ik best even bij stil mag staan al zeg ik het zelf. Het is immers belangrijk om de tijd te nemen om successen te vieren in plaats van direct door te razen naar het volgende station.
Mijn columnreis begon zo’n 3,5 jaar geleden met een invalbeurt voor mijn collega Kimberly. Na lang wikken en wegen besloot ik dat onzekere gevoel te gebruiken als onderwerp van de column. In plaats van een oppervlakkige introductie sprong ik meteen in het diepe met een verhaal over het hebben én overkomen van twijfels en zenuwen.
Toen deze kopij ingezonden was dacht ik dat het leuk maar wel éénmalig was. Totdat ik vanuit de redactie de vraag kreeg wat mijn ambities waren rondom schrijven. Om heel eerlijk te zijn had ik die op dat moment nog niet, maar ik stond wel op het punt om te starten met een master over journalistiek. Daarnaast merkte dat ik een interesse voor schrijven aan het ontwikkelen was. De knoop was dus eigenlijk al doorgehakt nog voordat ik zelf de bijl gevonden had.
Vanaf dat moment is het balletje gaan rollen. Iedere vier weken vloeit er een tekst uit mijn hoofd, via mijn vingers op het toetsenbord, naar het digitale papier. En stiekem denk ik elke keer weer “waar moet ik het nu weer over hebben?” Want een onderwerp bedenken vind ik misschien nog wel het moeilijkste van het hele proces. Zodra dat gelukt is, volgt het verhaal gelukkig vrij makkelijk.
Wat wel altijd vast staat is dat ik mijn columns altijd voor positieve dingen gebruik. Mooie verhalen vertellen, leuke dingen uitlichten en graag ook een komische noot tussendoor. Er is immers al genoeg negativiteit in de wereld, dus dan voeg ik liever iets toe aan de lichtere kant van de weegschaal. Annie M.G. Schmidt benoemde het al in “zeur niet”, maar mijn eigen oma omschrijft het ook wel als “wat is het toch knap dat je hele stukken kan schrijven over helemaal niks.” Ik heb maar besloten om dit als compliment te zien.
Heel soms twijfel ik echter wel of ik niet wat meer over serieuze onderwerpen zou moeten schrijven. Kritiek, scherpe opmerkingen of ophef trekt nou eenmaal meer de aandacht. Maar het gaat mij helemaal niet om het aantal lezers. Ik schrijf over wat ik zelf leuk vind om te bespreken. Als ik lezers daardoor kan helpen om hun dag wat op te vrolijken, doe ik dat graag.
Ik kijk uit naar de verhalen (over helemaal niks) die nog uit mijn vingers gaan komen na dit gouden jubileum. Voor nu: bedankt voor het lezen van 50 columns en tot over vier weken!
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Zelf vind ik je columns heel leuk om te lezen. Gewoon over alledaagse dingen. Er zijn al genoeg columns over zware onderwerpen. Gefeliciteerd met je gouden jubileum en ga vooral zo voort.