Een goed voornemen.

Ik zit een beetje dwars in mijn vel en dat heeft een reden. Inmiddels schrijf ik een aantal jaren columns voor maassluis.nu. Toen ik er aan begon wist ik niet eens hoe je het woord column moest schrijven. Veel geleerd en een lang pad afgelegd. Hoe schrijf je een column? Waar moet het overgaan? In het begin ben een beetje aan het zwalken geweest. Maar van lieverlede kwam er een vorm naar boven. Ik ergerde me aan columns van columnisten die alsmaar aan het wijzen waren naar wat er fout gaat in Maassluis.

Dat wilde ik niet. Ik wilde alleen maar schrijven over wat er goed gaat en proberen daar een mooi verhaal van te maken. Eventueel ook nog met een positieve boodschap. Natuurlijk geef ik onmiddellijk toe dat me dat niet altijd gelukt is. De laatste tijd is de ergernis groter geworden. En ik raak daarvan in de war. Net als veel mensen moet ik mijn best doen om me zo goed mogelijk door het corona gebeuren heen te worstelen. Maar er worden columns geschreven die daar niet aan bij dragen.

“Sinds wanneer zijn we bang geworden voor de dood?” Heb ik iets gemist of zo? Ik ben namelijk niet bang voor de dood. Of komt het door de opmerking dat mensen die zich laten vaccineren de zwakkeren van geest zijn? Is dat de reden waarom ik het niet snap? Hypnose technieken in persconferenties? Is dat niet ongeveer hetzelfde als heel veel berichten plaatsen dat Corona niet meer dan een griepje is. Dat je je er vooral niet tegen moet laten vaccineren enz.

Toen ik me de eerste keer liet vaccineren was ik trots op mezelf. Omdat ik dacht op die manier iets voor de maatschappij te betekenen. Pas in een later stadium kwam ik bij het punt: – Oh dan word ik er zelf ook niet zo ziek van mocht ik onverhoopt besmet raken.

Om vervolgens tegen columns aan te lopen met voornamelijk ongefundeerde argumenten, waarvan de columnisten zich ook niet realiseren dat argumenten meestal precies hetzelfde werken zowel bij voorstanders als bij tegenstanders. Het apenverhaal! 

Ik heb een beetje raad gevraagd in mijn directe omgeving. De reacties waren vrijwel eensluidend: – Je bent begonnen met het schrijven van columns voor je plezier. Op deze manier beleef je er geen plezier meer aan. Dus: – Stop er mee!

En dat is nu ook wat ik ga doen. Ik vind het heel erg voor de columnisten die wel mooie verhalen schrijven. Ik voel me een spelbreker, maar als ik naar de laatste top 10 kijk, dan weet ik het zeker: – ik voel me daar niet thuis!

Ik hoop dat diegenen die wel mooie stukken schrijven dat ook vol blijven houden. Dat ze niet zo van streek raken van andere columns als ik, want dat is niet best.

Het gaat jullie goed!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗