Column: Emo-drol

Ooit een lachende drol willen uiten? Lange tijd was dit onmogelijk. Geloof ook nooit dat er veel vraag naar was maar je rolt er misschien langzaam in.

Toen het sms’en, chatten en het whatsappen ‘a way of life’ werd, kon je er niet meer om heen. Emoticons. In het begin alleen ietwat verwarrend.

“Kom je vandaag nog? (Pieter komt ook ;-))”. Alsof je vinger aan het toetsenbord bleef plakken aan een haakje-sluit of dat je van mening bent dat Pieter eigenlijk een onderkin heeft. Niet handig en geen fraai gezicht. Ook niet voor Pieter.
Per sms een ‘:-x’ ontvangen? Dan kún je je afvragen of je blunder zojuist veilig is gesteld of dat je aandacht van Nijntje krijgt?

Gelukkig kwamen er emoji’s. Geen gek idee van die Japanners. De smiley uit de jaren ’80 in een nieuw jasje gestoken en, samen met nog tig andere icoontjes, werden deze vriendjes een nieuw onderdeel in mijn digitale leven. Vandaag de dag nauwelijks voor te stellen hoe ik een tekstbericht zónder ze kan sturen.

“Zal ik vanavond langskomen?”, gevolgd door de smiley met het lachende gezichtje.
“Oeps, ik heb niks in huis, neem jij wijn mee?”, gevolgd door de smiley die z’n tanden laat zien.
“Oké, ik neem één flesje rood mee. Is dat genoeg?” gevolgd door de smiley die met een knipoog zijn tong uitsteekt. Veel gezelliger natuurlijk maar zie je jezelf dit al live doen?

Ook blijft het oppassen geblazen. Je zou zomaar een ongewenste emoji kunnen sturen.
“Gefeliciteerd met je nieuwe baan!”, gevolgd door het duimpje omlaag.
Of die leuke dansende meisjes met hoorntjes sturen op de groepsapp om een ‘girls night out’ te plannen. Niet wetende dat deze dansende meisjes symbool staan voor bunnies, als in Playboy Bunnies. Slordig.

Of neem het duckface gezichtje. Is het een smiley die een casual kusje geeft of is de boodschap van dit gele vriendje dat je er naar kan fluiten? Dat bedoel ik, je moet goed de betekenis weten om blunders te voorkomen.

Maar waren de emoji’s er niet voor bedoeld om juist géén digitale flaters te slaan? Misschien verstandig om mijn fanatieke emo-gebruik digitaal af te bouwen. Of is er dan geen  meer aan?