Een van mijn eerste columns – hardlopers en hondenbezitters – veroorzaakte een levendige discussie op maassluis.nu, waaruit bleek dat het onderwerp een gevoelige snaar raakte bij beide betrokken groepen. Uiteraard was ik het als verstokte hardloper met enkele reacties pertinent oneens, maar als columnist vond ik het aangenaam dat het geschrevene zoveel reuring veroorzaakte.

Een andere column – fascinerend – handelde over donkere materie en trok zoals verwacht weinig bekijks, laat staan dat er een enerverende discussie op volgde. Tot wetenschap voelt zich nu eenmaal slechts een selecte groep personen aangetrokken, hoe reuze interessant het vakgebied mijns inziens ook is. Toch schat ik de betrokkenheid van de achterban bij het onderwerp ook wel eens verkeerd in.

Zo had ik van de column – Elfstedentocht – absoluut niet gedacht dat die het minste aantal lezers van allemaal zou trekken. Altijd gedacht dat dit sportevenement enorm tot de verbeelding sprak al moet gezegd dat de editie van 1985 nogal schril afstak tegen de heroïsche van 1963. Kan natuurlijk ook een seizoensgebonden reden zijn geweest gezien de verschijning van deze column op een herfstachtige 15 november.

Een vergelijkbare misrekening maakte ik vorige week. Met het aanroeren van de fietsvriendelijkheid van Maassluis dacht ik een groep fietsers een mooie gelegenheid te geven om hun gal te spuien over slechte ervaringen met het plaatselijke wegdek. Niet dus. Het aantal lezers was gemiddeld en de respons nul. Hoe kan dat? Ik meen me te herinneren dat de staat van de fietspaden hier een aantal jaren geleden een hot item was en ik kan me nauwelijks voorstellen dat die onvrede plots verdwenen is.

Sluiten de groepen ‘ontevreden fietsers’ en ‘lezers van maassluis.nu’ elkaar uit?

Was men het volkomen eens met mijn vaststelling dat het in Maassluis alleen fijn fietsen is tussen spoor en Waterweg? Wacht men liever tot iemand een eerste reactie heeft geplaatst om daar op voort te kunnen borduren? Het blijft gissen; feit is dat ik dat eenrichtingsverkeer liever voor de deur had gezien – inspraak bij de gemeente Maassluis – doch daar is afgelopen week definitief een kruis doorheen gezet.

En het dient gezegd te worden: wel nadat ik feedback had ontvangen van de besluitvormers…
31/01/2015

Ron v/d Berg

Ron v/d Berg

Zaterdagcolumnist (per 2016: 1x per 2 weken | ICT Beheerder | AVW atleet en vader van 3 dochters. Zie ook www.ronb1965.nl.

2 Reacties

  1. Ron
    2 februari 2015 at 13:37

    Dank je voor je reactie Nelly. Deze column was ook meer een pas op de plaats of een terugblik op de afgelopen 7/8 maanden. Zaterdag weer een nieuw onderwerp :-).

  2. Nelly Kettenis-Broekman
    2 februari 2015 at 11:10

    Dag Ron, Ik wil (wel) even reageren op jouw verbazing over het (goeddels) uitblijven van reacties op jouw columns. Je vraagt je af wat daarvan de redenen zouden kunnen zijn. Is het niet veel makkelijker voor lezers van welke krant, column, “stukkie” dan ook om, al dan niet glimlachend, dan wel fronsend al lezend er het één en ander over te dènken, zonder zelf daadwerkelijk in de pen te klimmen en richting schrijver te reageren? Tenzij er natuurlijk duidelijke vragen in het betreffende artikel worden gesteld, maar dat is nou ook weer niet de bedoeling van een column. Dacht ik. Als “stukkie-schrijver” van het maandkrantje van de woongroep, waarvan ik deel uitmaak verbaas ik mij allang niet meer over het uitblijven van reacties op mijn geschrijf. Nu is jouw lezerspubliek natuurlijk veel groter in aantal dan degenen die ons krantje onder ogen krijgt. Wees er echter van overtuigd dat ik jouw geschrijf steeds met belangstelling volg en me niet eens schaam dat ik ook weinig reageer. Zo gaat dat! Hartelijke groet.