Deze week op uitnodiging van Martijn van Leerdam is Jeroen Herben een gastcolumnist op dinsdag.
Een witte bloes, met van die blauwe dingen op de schouders, en dan ook een donkere broek. Ja dat moet haast wel politie zijn. Maar nee, ik ben heilssoldaat van het Leger des Heils. Sinds twee jaar mag ik als officier (predikant/voorganger) in opleiding werken in ons kerkelijk centrum aan de Noordvliet. En sinds twee maanden ben ik ook inwoner van Maassluis. Mijn ‘werkoutfit’ is mijn uniform. Het biedt kansen om in gesprek te komen, maar werkt vaak ook verwarrend. Toen ik nog buiten Maassluis werkte en met de trein naar huis ging, werd ik vaak aangezien voor conducteur: ‘Meneer, waar vertrekt de trein naar…. Oh nee, sorry, U bent niet van de NS’.
Of die keer dat ik op de fiets naar iemand toeging, en halverwege even stopte om mijn fiets na te kijken; hij haperde. Toen kwam er een mevrouw gehaast naar buiten ‘Meneer, laat maar hoor. Ze zijn al weg.’ Mijn vragende gezicht sprak blijkbaar boekdelen, want ze begon te vertellen waarvoor ze de politie had gebeld. Er was overlast aan de overkant van de straat, maar blijkbaar waren de jongeren al weg. ‘Sorry mevrouw, maar ik ben geen politie. Ik ben heilssoldaat van het Leger des Heils.’ Vervolgens kreeg ik een identiek vragend gezicht terug, en met excuses vluchtte ze snel naar binnen.
De leukste opmerking tot nu toe kreeg ik afgelopen weekend van een mevrouw op de vrijwilligersmarkt, tijdens het weekend van de Cultuur. Het Leger des Heils stond daar met een kraampje, en ik bracht de lege kopjes koffie van onze vrijwilligers terug naar de balie. Op een dienblad. Achter mij komt een mevrouw aangesneld; ‘Meneer, kunt u dit kopje ook voor mij meenemen?’ ‘Natuurlijk’ antwoord ik ‘maar ik ben niet van de bediening hoor. Ik ben van het Leger des Heils. Maar ik neem uw kopje graag mee.’ Na ook haar verbazing te hebben genoemd, konden we er beide om lachen.
Mijn uniform. Het valt op, maar niet altijd in de juiste zin. Maar blijkbaar raken mensen er door in gesprek, en dat is waar wij als Leger des Heils voor staan; Samenleven doe je niet alleen. Logisch? Maar veel mensen voelen zich eenzaam. En dat willen we tegengaan. Daar proberen wij handen en voeten aan te geven. En daarom loop ik in mijn uniform in Maassluis, en ben ik in gesprek met mensen. Ook als ze me zien als politie, conducteur of barman. Ik sta altijd open voor een gesprekje, niks engs aan! Omdat ik geloof, en van mensen houd.
Jeroen Herben
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.