Column:Herbeleven

Precies een jaar geleden schreef ik mijn eerste column voor Maassluis.nu over een bezoek van groep 7 aan het Havenmuseum in Rotterdam.
Dat er veel in 1 jaar kan gebeuren blijkt onder meer uit de daaropvolgende 50 columns die alle op de site nog zijn na te lezen. Het doet je zo’n jaar in sneltreinvaart herbeleven met alle emoties van dien.

Afgelopen donderdag werd er een poging gedaan om mij het jaar 1990 te laten herbeleven. De ICT-afdeling van COA had  die dag namelijk een bedrijfsuitje in de bossen van Landgoed Beukenrode tussen Driebergen en Doorn, waar een permanent militair bivak staat opgesteld. Het uitje stond onder leiding van oud-beroepsmilitairen en diende de weemoed bij dienstplichtigen van weleer naar boven te brengen.

Voor mij is het dus al weer ruim 25 jaar geleden (lichting 90-1) dat mijn eenjarige dienstplichtcarrière startte als tankchauffeur van een Leopard 1, na de jaren ervoor een studie te hebben afgerond aan de TU Delft. Het werd een memorabel jaar waarin bleek dat ik na die vrije jaren niet meer in een strak keurslijf gepropt kon worden dat slechts volgzaamheid vereiste en zeker geen onderbouwde weerwoorden.

De belevenissen van dat jaar heb ik vastgelegd in een lang verslag dat op mijn persoonlijke website is na te lezen. Om een indruk te geven van het toenmalige soldatenleven alhier een willekeurige passage eruit:

“Deze laatste ‘actieve’ dag dienden de richters namelijk een uitgebreid onderhoud na gebruik uit te voeren, wat betekende dat de twee lopen van de prtl (tank tegen tuchtdoelen) uit elkaar gehaald, ingevet en vervolgens weer in elkaar gezet moesten worden. De chauffeurs werden om dezelfde reden als gisteren geacht daarop te wachten. Die zakten daarop en masse moedeloos achter een muurtje neer, waar de frustratie van het nietsdoen kans kreeg om diep wortel te schieten, als symbool van de vruchtbare missie voor de prtl-chauffeurs naar Den Helder. Voor wachtmeester Blom was dit het uitgekiende moment om hem erop te attenderen dat hij ook achter een muurtje en in de prettig warme zon verplicht was om een baret op te hebben. Het was hem de afgelopen week al enkele keren opgevallen dat Blom specifieke interesse voor zijn gedrag had vertoond…..”

Bij het lezen van die passage proef ik meteen die enorme verveling weer en de onophoudelijke botsing met de personen die de starre hiërarchie bleven hanteren. Veel intenser dan de herbeleving die ik donderdag opdeed in Doorn.

Op het moment dat alle COA-medewerkers een exercitie door een oud-militair ondergingen zag ik me weliswaar weer heel even in mijn niet glimmende bruine kisten ongemakkelijk voor een schreeuwende sergeant staan, maar de vrijblijvendheid van het uitje deed de vergelijking al gauw mank gaan. Bovendien bezaten ook te veel collega’s een typisch anti-militaire uitstraling.

Er is denk slechts 1 manier om het jaar 1990 werkelijk te herbeleven: herinvoering van de militaire dienstplicht en dan tevens voor vijftigplussers.